„Moja Ofelia zrodziła się we mnie, z miłości do Stanisława Wyspiańskiego, wielkiego ponadczasowego Artysty. Cierpię, że Wyspiański nie jest należycie doceniany i honorowany przez nasze społeczeństwo – a to przecież Geniusz!”

„Zgodnie z sugestią Wyspiańskiego, „patrząc poprzez obraz” podkrakowskiej chaty, widzimy naszą rzeczywistość. Siebie w przestrzeni, która sięga czasów przedchrześcijańskich, rzutuje w przyszłość, lecz pokazuje „dziś.””

„To był mój dyrektor i mój mistrz. Spotkanie z tym wielkim artystą opierało się na pokorze z mojej strony i wzajemnym zaufaniu. Jerzy Grzegorzewski wyjął mnie z szuflady z napisem: „aktorka komediowa” i poszerzył moje emploi o role dramatyczne. Obsadził mnie w roli Jewdochy w Sędziach Wyspiańskiego i zrewidował moje dotychczasowe myślenie o zawodzie.”

„Wszystkich naszych najwybitniejszych pisarzy i poetów oskarżaliśmy o zdradę narodu. Największy poeta baroku Andrzej Morsztyn, największy w oświeceniu Stanisław Trembecki, Mickiewicz, Słowacki, Garczyński, Krasiński, Norwid, Prus, Wyspiański, Żeromski, Gombrowicz, Mochnacki i Brzozowski. Nazywaliśmy ich złymi Polakami, ba, nawet agentami rosyjskimi, niektórzy umarli w infamii, bo mówili rzeczy gorzkie i bolesne.”

„Prosimy Maryję – Matkę Wielkiej Nadziei o umiejętność mówienia w chwilach trudnych: Matko Jezusa Chrystusa spraw, aby nasze cierpienie stało się błogosławieństwem, które zrodzi dobro.”

„Szczęście jest tylko częścią miłości, oto czego trzeba się nauczyć. Cierpienie także należy do miłości. To jest tajemnica miłości, jej piękno i jej ciężar.”

„Idea geniuszu, jako wrodzonej i nieprzekazywalnej siły twórczej, nauka o własnym i doniosłym prawie, któremu może i winien być posłuszny geniusz, usprawiedliwienie odrębności i samowoli genialnego artysty – cała ta doktryna powstaje dopiero w społeczeństwie renesansowym (…).”

„Artysta nie jest sługą ani kierownikiem, nie należy ani do narodu, ani do świata, nie służy żadnej idei ani żadnemu społeczeństwu.”

„Aby być szczęśliwym w miłości, trzeba być geniuszem.”

„Należy w imię wielkiej miłości praktykować drobną życzliwość.”