„Kochaj bliźniego swego jak siebie samego. Ale nie bardziej!”

„Kochaj bliźniego jak siebie samego i nie czyń bliźniemu tego, czego nie chciałbyś, by tobie czyniono. Kochaj pokój i podążaj za pokojem, kochaj ludzi i przybliżaj ich do nauki.”

„Przykazanie zaś miłości, które wszystkim nakazuje wielbić i ponad wszystko kochać Boga, a bliźniego swego miłować jak siebie samego, zobowiązuje nas również do starania się wszelkimi możliwymi sposobami o wieczne zbawienie tak swoje, jak i bliźniego.”

„Im bardziej siebie kochasz, tym większym jesteś wrogiem samego siebie.”

„Z jakiego powodu zgoda na samotność jest fundamentem relacji? Im bardziej sami dla siebie jesteśmy atrakcyjni oraz wartościowi, im więcej z własnej obecności czerpiemy poczucia spokoju i przyjemności, tym jesteśmy bogatsi i bardziej przygotowani do współuczestnictwa w relacji. Nowotestamentowe przykazanie „Kochaj bliźniego swego jak siebie samego” wprowadza jedną z najciekawszych i najbardziej użytecznych norm: kochaj innych nie bardziej, nie mniej, ale tak jak siebie. Innymi słowy, jeśli twoje poczucie wartości jest niskie, atrakcyjność słaba, a tym samym miłość do siebie niewielka, nie możesz ani dawać, gdyż postrzegasz siebie jako osobę ubogą emocjonalnie, ani brać, gdyż nęka cię poczucie, że nie zasługujesz na miłość.”

„Dosłownie każda religia nakazuje kochać bliźniego jak siebie samego i głosi, że człowiek powinien poświęcić się dla dobra innych. A jednak powodem najkrwawszych wojen na naszej planecie była właśnie religia.”

„Miłość jest aktem, przez który samiec zapładnia sam siebie, ponieważ to mężczyzna kocha; a że jest kochany przez swoją żonę, swe drugie ja, twór samego siebie, to tylko słodka iluzja.”

„Kochać trzeba bliźniego, ale mu pobłażać się nie godzi.”

„Trudniej kochać bliźniego niż małego fiata.”

„Naprawdę kochać – prześcignąć samego siebie.”