„Jeżeli odlatują ptaki,
Jeżeli słońce gaśnie,
Wyschnięty liść akacji,
To nie na zawsze…”

„Tę porę roku dostrzec we mnie możesz,
Gdy liście żółte, żadne, nieco liści,
Z drżących gałęzi zwisają na mrozie;
Gdzie słodko śpiewał ptak, nagi chór zniszczeń.
Zmierzch dnia twym oczom we mnie się odsłania,
Gdy słońce gaśnie na zachodzie nisko,
A noc je z wolna pochłania, pochłania -
Bliźniaczka śmierci - pieczętując wszystko.
Nikły żar we mnie widzisz, po płomieniu,
Który w popiele młodości umiera
Na łożu śmierci, gdzie zagaśnie w cieniu,
Przez to pożarty, co dotąd pożerał. (…)”

„Za rok wiosenne czary wrócą znów:
Słońce zaświeci i słowik zanuci,
Akacja kwitnąć będzie i krzak bzów,
Jeno się człowiek zmieni i nie wróci.”

„Łaska Trwa – jako słońce, jak wiatr,
Jak zieleń drobnych liści,
jak kamyk, który błyszczy
Na drodze pośród nas.”

„Nie gniewaj się na deszcz.
On otwiera śpiące piąstki liści
i na drutach szklane nuty wiesza,
żeby ptaki wiedziały jak śpiewać.”

„przeleciał ptak przepływa obłok
upada liść kiełkuje ślaz
i cisza jest na wysokościach
i dymi mgłą katyński las”

„Prowincja Ostrów miasta wyschła snu zatoka
Słońce wysoko rośnie gorączka podróży
palące czoło na szybie wagonu
w przeciągu czasu, zdarzeń, doświadczenia.”

„Odkrycie charakteru pisma przyjaciela na kopercie listu przyniesionego przez listonosza sprawia, że słońce rozjaśnia najbardziej pochmurny dzień.”

„Mówię do ciebie tak cicho jak ptak
o świcie słońce upuszcza w twoje oczy
Mówię do ciebie tak cicho
jak ty do mnie”

„Ptak, który śpiewa, nie zawsze jest szczęśliwy.”