„bo czyż nie jest oczywistym nonsensem powołać kilku ludzi i powiedzieć im: „układajcie i wydawajcie prawa, dotyczące wszystkich przejawów i potrzeb życia naszego, nawet jeśli żaden z was nie ma o nich pojęcia?””

„Z oczywistych względów mamy prawo przypuszczać, że nasz Wszechświat jest bardziej prawdopodobny od tych, które nie zaistniały.”

„Miłość jest poszanowaniem życia we wszystkich przejawach.”

„Nie rozumiem wywodu Girzyńskiego. To jest partyjniackie zacietrzewienie. Mówienie, że za incydentem w Strzałkowie stały władze rosyjskie jest nonsensem. W każdym społeczeństwie są ludzie agresywni, durnowaci, a przecież wiemy, że pierwszy raz podobną tablicę umieściła polska grupa w Smoleńsku. Zrobiła to bez zgody gospodarzy, co jest oczywistym naruszeniem miejscowych praw.”

„Zostałem lekarzem, ponieważ nie cierpię ludzi. Lekarz jest przecież panem życia i śmierci pacjenta. Zaspokajam w ten sposób potrzebę płytkiego kontaktu z ludźmi, dotyczącego spraw czysto somatycznych.”

„Tak więc nie ma w sercu ludzkim żadnej wrodzonej moralności, a stwórca wszechświata nie nałożył na człowieka żadnego obowiązku; gdyby było inaczej, czyż Bóg nie uświadomiłby nam tych nakazów przez jakieś widoczne znaki, aby mogły być łatwo rozumiane przez wszystkich ludzi? (…) Zło i dobro moralne są dlatego czysto relatywne i bynajmniej nie absolutne. Pojęcia te różnią się zasadniczo u rozmaitych ludów, narodów i jednostek. Fakty pozostają te same, ale różne są nasze sądy spraw tych dotyczące (…) Cnota zaś aczkolwiek piękna nie jest głosem niebios, ale jest nawet przeciwna prawom Natury; człowiek cnotliwy jest więc istotą nienaturalną…”

„W naszej epoce, epoce potęgi atomowej, byłoby nonsensem uważać wojnę za odpowiedni środek przywrócenia naruszonych praw.”

„Wiem tylko jedno: człowiek powinien robić, co uważa za swój obowiązek(…) Jednej tylko rzeczy jestem pewien: żaden człowiek nie ma prawa wtrącać się do cudzego życia. Każdy musi układać je sobie sam. Pomagać komuś, owszem, ale nie mówić mu, jak powinien postępować.”

„Bóg, Jego istnienie i obecność w świecie i w życiu ludzi była i jest dla mnie czymś tak oczywistym, jak woda, ogień czy powietrze.”

„czyż można wątpić, że w dniu w którym narzędzia produkcji zostaną oddane do użytku ogółu, gdy wszyscy pracować będą wspólnie, a praca, odzyskując należne jej miejsce, wytwarzać będzie o wiele więcej, niż potrzeba na zaspokojenie wszystkich ludzkich potrzeb – czyż można wątpić że wtedy tendencja ta, już dziś tak potężna, upowszechni się tak dalece, iż stanie się właśnie zasadą życia społecznego”