„Cóż widzę w początkach chrześcijańskiej doby? Wojny, zawieruchy, bunty, masakry, owoce chciwości i ambicji zbrodniarzy, którzy ubiegali się o papieski tron; już to rydwany ciągnęły w Rzymie dumnych arcykapłanów twego przerażającego Kościoła; już to plamiły ich zbytek i lubieżność; już to okrywali się purpurą.”

—  Donatien Alphonse François de Sade

Justyna, czyli Nieszczęścia cnoty

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
wojna , kościół , ambicja , początek , ciągnąć , cóż , chciwość , tron , purpura , widzenie , zbrodniarz
Donatien Alphonse François de Sade Fotografia

Podobne cytaty

Aleksander VI Fotografia

„Postaram się, by tron papieski dostał się kiedyś jemu (Cezarowi Borgii) albo waszej republice.”

Aleksander VI (1431–1503) włoski duchowny katolicki, papież

do posła weneckiego Paolo Capello, powierzając swego syna opiece Republiki Weneckiej.
Źródło: Jakub Burckhardt, Kultura Odrodzenia we Włoszech, wyd. Czytelnik, Warszawa 1961.

Decjusz Fotografia

„Wolałbym usłyszeć wiadomość o nowym pretendencie do tronu niż o nowym biskupie Rzymu.”

Decjusz (201–251)

Źródło: Alex Axelrod, Charles Phillips Władcy, tyrani, dyktatorzy. Leksykon, wyd. Politeja, Warszawa 2000, s. 143

Marcel Lefebvre Fotografia

„Kiedy nas pytają, kiedy dojdzie do naszego pojednania z Rzymem, moja odpowiedź jest prosta: „Kiedy Rzym z powrotem wyniesie na tron Naszego Pana Jezusa Chrystusa.””

Marcel Lefebvre (1905–1991) francuski biskup katolicki, twórca schizmy

Źródło: s. 252

„Tyś car jedyny dla wszystkich chrześcijan pod tym niebem. Kościół Starego Rzymu upadł z powodu herezji. Bramy drugiego Rzymu rozrąbali toporami Turcy. Ale Cerkiew moskiewska – nowy Rzym – lśni nad całym światem. Uważaj i słuchaj, pobożny carze, wszystkie cesarstwa chrześcijańskie zeszły się w twoim jedynym, albowiem dwa Rzymy upadły, trzeci stoi, a czwartego nie będzie, gdyż twoje królestwo chrześcijańskie przez żadne inne nie zostanie zastąpione.”

Filoteusz z Pskowa (1450–1525) rosyjski mnich i uczony

Źródło: list do wielkiego księcia moskiewskiego Wasyla III Rurykowicza (ok. 1515 r.), cyt. za: Eligiusz Podolan, Spór o formę feudalizmu rosyjskiego w historiografii rosyjskiej XVIII-XIX wieku, zgora.pl http://zbc.uz.zgora.pl/Content/906/Elek1.htm

Jacek Dukaj Fotografia

„Była to masakra. Tak się miażdży insekty między palcami. Aż do początku drugiej ćwierci knota, kiedy to włączył się Żelazny Generał. Wówczas masakra trwała dalej – odwróciły się natomiast gradienty śmierci.”

Jacek Dukaj (1974) pisarz polski

Ruch generała

Antystenes z Aten Fotografia

„Widzę tutaj żółć, ale nie widzę twej pychy.”

Antystenes z Aten (-444–-365 p. n. e.)

do chorego Platona, spluwającego żółć do miseczki.

„Cóż ma cesarz do Kościoła?”

Donat Wielki

Quid est imperatori cum ecclesia (łac.)
w 347 r., po krwawych represjach jakie spotkały donatystów ze strony władzy rzymskiej (cesarza Konstansa I, syna cesarza Konstantyna).
Źródło: Ewa Wipszycka, Kościół w świecie późnego antyku, Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2014, s. 145.

Krystyna Skarżyńska Fotografia

„Sojusz tronu i Kościoła jest w dyktaturach – nie tylko prawicowych – raczej regułą niż wyjątkiem.”

Krystyna Skarżyńska polska psycholog

Źródło: Narodziny dyktatora. Z Krystyną Skarżyńską rozmawia Agnieszka Kublik, „Gazeta Wyborcza” sobota-niedziela 7–8 stycznia 2017, s. 31.

Władysław III Warneńczyk Fotografia

„Władca, nad którego żaden wiek nie widział ani podobno nie ujrzy nigdy większego obrońcy wiary chrześcijańskiej, gorliwszego wyznawcy Kościoła świętszego monarchy.”

Władysław III Warneńczyk (1424–1444) król Polski

Źródło: Jana Długosza Kanonika Krakowskiego Dziejów Polskich ksiąg dwanaście. Przekład K. Mecherzyńskiego. T. 4: Księgi XI, XII. Kraków 1869

„Gdziekolwiek powstała monarchia, zawsze na początku władca był albo emanacją Boga, albo Jego potomkiem lub przynajmniej arcykapłanem, człowiekiem powołanym przez Boga, aby sprawować pieczę nad ludem. Jednakże cesarstwo, które zwykliśmy zwać bizantyjskim, miało szerszą koncepcję. Uważało się za cesarstwo uniwersalne. Teoretycznie biorąc, powinno objąć wszystkie narody ziemskie, które, w sensie idealnym, powinny wszystkie być członkami jednego prawdziwego Kościoła chrześcijańskiego, ortodoksyjnego Kościoła cesarstwa. I tak jak człowiek został stworzony na obraz Boga, tak ludzkie królestwo na ziemi zostało utworzone na obraz Królestwa niebieskiego.”

Steven Runciman (1903–2000) brytyjski historyk i dyplomata

Źródło: Teokracja bizantyjska, przeł. Maria Radożycka-Paoletti, wyd. Książnica, Katowice 2008, s. 7–8.

Pokrewne tematy