„Wszystko przepadło. Już kopytem stuka
Apokalipsę niosąca Chimera
Na próżno serce zatrwożone szuka
Przed nią ucieczki. Ta już krew wyżera.
Już rwie łańcuchy, już oplata szyję
Głupota, która ogarnia świat cały,
A ja tym czasem, widząc wszystko, ryję
Swój nowy sonet w swym kawałku skały.
Gdy w noc czerwone uniosły się łuny
I krzyk rozpaczy się rozległ dokoła
Wieszcząc, że „Gotów w Imperium tabuny!”
W Rzymie ktoś stanął i nie kryjąc czoła
Wspomniał na czasy pokoju Augusta.
I wers z Horacego wyszeptały usta.”
Źródło: Wszystko przepadło http://tlumacz-literatury.pl/index.php?page=tekst/dronis&lista=esperanta_poezja, tłum. Jarek Zawadzki
Podobne cytaty
Źródło: Składam broń z repertuaru zespołu Korba
Źródło: Piewcy zbrodni, „Nasz Dziennik”, 22 lipca 2002
Źródło: Klasyczne miary i świat współczesny. Z Zygmuntem Kubiakiem rozmawia Paweł Czapczyk, Biblioteka „Więzi”, 2009, s. 141.
„Zrodzi się nowy świat we krwi?”
pytanie o to, czy świat przetrwa nawałnicę II wojny światowej.
Źródło: Grażyna Balowska, Semantyka wyrazu świat w poezji Óndry Łysohorskiego, „Bohemistyka” 2001, s. 320.