
„Cóż za smutna epoka, w której łatwiej jest rozbić atom niż zniszczyć przesąd.”
Źródło: Janusz Fedirko, Einsteiniana, „Alma Mater” nr 114, maj 2009, s. 80.
Ciemności kryją ziemię
Źródło: s. 38.
„Cóż za smutna epoka, w której łatwiej jest rozbić atom niż zniszczyć przesąd.”
Źródło: Janusz Fedirko, Einsteiniana, „Alma Mater” nr 114, maj 2009, s. 80.
„I cóż z kładki, gdy na drugi brzeg nie ma po co chodzić.”
Parada paradoksów (1985)
„Jeśli zaś chodzi o życie… No, cóż, Stalin mnie dużo nauczył.”
Pitu i Kudłata w opałach (2014), Pitu
Źródło: O tym, jak być niczym Cezar, s. 140
„O co panu właściwie chodzi? Ta sprawa jest już załatwiona. Ormian już nie ma.”
reakcja na pytanie ambasadora Niemiec odnośnie sytuacji Ormian, 1918 r.
Źródło: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480, s. 207.
refleksje po zgwałceniu niemieckiej koleżanki Glazara przez amerykańskich żołnierzy.
Źródło: Stacja Treblinka, op. cit., s. 189.
Co widać i czego nie widać
Źródło: 6. Pośrednicy, s. 33
„Dać się pobić, straszne! Swoich zaś wybić, siebie jest zniszczyć.”
w czerwcu 1648 r. na sejmiku proszowickim, przeciwstawiając się siłowym próbom rozwiązania problemu kozackiego.
Źródło: Romuald Romański, Beresteczko 1651, wyd. Bellona, Warszawa 2007.
„Cóż, oczekiwałem dużo więcej od siebie. Nigdy nie będę z siebie do końca zadowolony.”
Źródło: Humphrey Bogart, „Top Biografie” nr 7–9/2007, s. 4.
„Karnowscy, cóż nieszczęścia chodzą parami. A całą resztę zostawiam prawnikom.”
o okładce tygodnika „wSieci”, na której został przedstawiony w nazistowskim mundurze i zakrwawionym różańcem w dłoni.
Źródło: wyborcza.pl http://wyborcza.pl/1,75478,14768586,Lis_w_nazistowskim_mundurze_na_okladce__wSieci___NOWE.html, 12 października 2013