„Jednym z zaskakujących przywilejów, jakie przysługują intelektualistom, jest to, że mogą pozwalać sobie na skandaliczną głupotę, nie psując sobie przy tym reputacji. Intelektualiści, którzy czcili Stalina, podczas gdy on mordował miliony ludzi, nie zostali zdyskredytowani. Nadal rezonują na każdy temat pod słońcem, a ludzie słuchają ich z nabożnym szacunkiem.”

—  Eric Hoffer

Źródło: Intelektualiści mądrzy i niemądrzy, Fijor Publishing, Warszawa 2010, tłum. Kamil Maksymiuk-Salamoński, s. 23-24.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
ludzie , głupota , temat , reputacja , podczas , nadal , zostać , słuchać , milion , szacunek , mordować , intelektualista
Eric Hoffer Fotografia
Eric Hoffer 4
1898–1983

Podobne cytaty

„Niezależny intelektualista nie rozumie, jak intelektualista może być niezależny w sytuacji, gdy zmartwychwstają miliony.”

Dimityr Korudżijew (1941)

Niezależny intelektualista

Alan Turing Fotografia

„Niechęć do przyznania, że ludzkość może mieć jakichś rywali pod względem potęgi intelektu, występuje mocniej wśród intelektualistów niż wśród pozostałych ludzi – intelektualiści mają więcej do stracenia.”

Alan Turing (1912–1954) angielski matematyk
Raymond Aron Fotografia

„Ludzie, a zwłaszcza intelektualiści – być może również i ja – wierzą w to, w co chcą wierzyć, w ostatecznym rozrachunku nie dając się przekonać argumentom.”

Raymond Aron (1905–1983) francuski filozof, socjolog, teoretyk polityki i publicysta polityczny

Źródło: Tony Judt, Brzemię odpowiedzialności…, op. cit., s. 198.

Thomas Sowell Fotografia

„George Orwell swego czasu powiedział, że niektóre idee są tak głupie, że może w nie uwierzyć tylko intelektualista (…). Historia dwudziestowiecznych intelektualistów była pod tym względem szczególnie haniebna. Prawie każdy dwudziestowieczny dyktator-ludobójca cieszył się poparciem intelektualistów, nie tylko we własnym kraju. (…) Lenin, Stalin, Mao i Hitler mieli swoich miłośników, obrońców i apologetów pośród intelektualistów z zachodnich państw demokratycznych, których nie obchodziło, że ci dyktatorzy mordowali członków swego własnego narodu na niespotykaną wcześniej skalę (…).”

Thomas Sowell (1930)

Źródło: Intelektualiści mądrzy i niemądrzy, Fijor Publishing, Warszawa 2010, tłum. Kamil Maksymiuk-Salamoński, s. 15.

Swiatłana Aleksijewicz Fotografia

„Są nieliczne, bez pomysłu na rewolucję, której naród nie chce. 19 grudnia po wyborach w Mińsku zebrało się 20–30 tys. ludzi i oni nie usłyszeli od liderów, co robić. Garstka intelektualistów nie pociągnie milionów ludzi. Chcieliśmy wyprzedzić naród, a tego nie da się zrobić. Jesteśmy ofiarami własnej naiwności.”

Swiatłana Aleksijewicz (1948) białoruska pisarka i publicystka

o białoruskich elitach opozycyjnych, 17 maja 2011 roku.
Źródło: „Gazeta Stołeczna”, 18 maja 2011 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,9616566,Swietlana_Aleksijewicz__Bialorusi_grozi_znikniecie.html

Heinrich Himmler Fotografia

„Zachowałem się jak intelektualista.”

Heinrich Himmler (1900–1945) niemiecki przywódca, nazista

słowa wypowiedziane po tym jak zwymiotował na widok postrzelonej kobiety zasypywanej żywcem po egzekucji.
Źródło: Bogusław Wołoszański, Tajna wojna Hitlera

Raymond Aron Fotografia

„Opium intelektualistów.”

Raymond Aron (1905–1983) francuski filozof, socjolog, teoretyk polityki i publicysta polityczny

L’Opium des intellectuels. (fr.)
o komunizmie.
Źródło: tytuł książki wydanej w 1955

Stefan Wyszyński Fotografia

„Stasiu, takie przyszły czasy, siedzą robotnicy, rolnicy, intelektualiści, różni ludzie z całego narodu, dobrze jest, że siedzi też prymas i księża, bo naszym zadaniem jest być z narodem w każdych okolicznościach.”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

do współwięźnia, ks. Skorodeckiego, po uwięzieniu przez komunistów w roku 1953.
Źródło: Jan Żaryn, Kościół w PRL, Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2004, s. 33.

Frank Furedi Fotografia

„Naukowiec to nie to samo, co intelektualista. Jak zauważył Pierre Bourdieu, ktoś taki jak Einstein staje się intelektualistą dopiero wtedy, gdy zajmuje się inną dziedziną niż fizyka, w której jest ekspertem – na przykład gdy wypowiada się na temat polityki międzynarodowej. Bycie intelektualistą wynika z uczestnictwa w projekcie wykraczającym poza szczególne zajęcie lub zainteresowania. By czuć się i zachowywać jak intelektualista, trzeba zdystansować się wobec konwencji i presji codziennego życia. Idei nie można tworzyć według planu lub odpowiadając na wymogi konkretnej instytucji. Intelektualiści mogą być zatrudnieni przez instytucje, lecz jeżeli ich wyobraźnia i praca są przez te instytucje ograniczane, staną się zwykłymi ekspertami lub technokratami.”

Frank Furedi (1947)

Źródło: rozmowa Krzysztofa Iszkowskiego, Globalizacja prowadzi do zdziecinnienia, „Europa”, nr 101/2006.

Pokrewne tematy