„Jesteśmy stokrotnymi więzami z sobą powiązani. Sam człowiek przez życie przejść nie może, co krok potrzebuje pomocy i winien ją dawać innym.”

„Człowiek nie może być sam w chwili próby. Potrzebuje innych ludzi, a kiedy nie ma ich w pobliżu, odnajduje nagle obecność Boga. Jest to zwykle obecność przelotna, ledwo uchwytna, jakby Bóg przeszedł obok spiesznym krokiem i zniknął za rogiem najbliższej kamienicy.”

„[…] wszyscy jesteśmy powiązani z innymi ludźmi, a ci inni ludzie powiązani są z jeszcze innymi, i że świat pełen jest ludzkich historii, ale wszystkie te historie stanowią jedno.”

„(…) ludzie, gdy potrzebują pomocy, czują się tym skrępowani. Specjalnie omijają wtedy bliskich. Ale gdyby poprosili ich o pomoc, to by ją otrzymali. Tak przynajmniej jest w mojej rodzinie. To więzy krwi: nie da się ich tak po prostu przerwać.”

„Życie jest zawsze straszne. Nie jesteśmy winni, a mimo to jesteśmy odpowiedzialni.”

„Sam przeszedłem już wiele i wiem, że przełamując własne ograniczenia człowiek poznaje samego siebie.”

„Życie to przejść wolnym, rozważnym krokiem na palcach przez lata, jakie nam dał los.”

„A każdy krok na moście, który musimy przejść by się spotkać, przybliża nas do siebie.”

„Nie da się być szczęśliwym człowiekiem, jeżeli człowiek sam siebie nie lubi i nie szanuje. Każdy człowiek na Ziemi niezależnie od tego co przeszedł, jak wielkie ma wady czy słabości jest godny tego, żeby go kochać i szanować.”

„Po to mam oczy, by samodzielnie oglądać świat, nie potrzebuję pomocy innych.”