„Takich tekstów [jak Opowieść o zwyczajnym szaleństwie] brakuje w naszych filmach i sztukach. Wypełniają lukę w dramaturgii. To opowieść o nas wszystkich, o tym że często gubimy się w tym świecie, w którym wolno już wszystko. Zelenka nie sięga do skrajności czy brutalności. W każdym szczególe jest taki zwyczajny, w dodatku ze świetnym poczuciem humoru.”

„Czeskie poczucie humoru jest mi bliskie. Bardzo lubię oglądać czeskie kino: od Mentzla, aż po Zelenkę. Jest to bardzo specyficzny humor i czasami nam Polakom trudno jest się w nim odnaleźć.”

„Wymieńmy całe nasze ocenianie na docenienie. Odłóżmy nasze poczucie słuszności i zwyczajnie bądźmy razem.”

„To nie jest wyłącznie opowieść o stanie duchownym, to film o Polsce. O tym, że ten kler jest taki, jak nasze społeczeństwo.”

„Och, ludzie ciągle potrzebują rzeczy niezwykłych, cudów, szaleństw. I po co? Żeby z jeszcze większą gorliwością akceptować swoje zwyczajne życie.”

„Izrael to świetny kraj dla pisarza, bo wiele się dzieje. Osią każdej dobrej opowieści jest konflikt. No a tego ci u nas pod dostatkiem.”

„Sztuka nie jest obiektywna, jest manifestacją entuzjazmu, czułości, szaleństwa lub brutalności jak wszystkie objawy systemu nerwowego u człowieka.”

„Człowiek nie jest zwyczajny.”

„Z każdym domem wiązało się tyle opowieści. Nie pamiętałam ich, pozostało mi tylko wrażenie, przelotne obrazy, które nie sprawiały mi przyjemności.”

„Między wierszami tej książki tkwiła opowieść niemająca nic wspólnego z Małym księciem! (…) Słowa pod słowami, opowieść pod opowieścią. Techniki zaawansowanej lektury…”