„Będziesz miał piękne życie, pełne nadziei, tęsknoty i złudzeń. Nie każdemu jest to dane.”

„Na życie, piękne, pełne życie składają się wszystkie składniki: szczęście, smutek, dobro, zło.”

„Gdy jednak człowiek ma dwadzieścia lat, jeszcze cały czas wierzy, że w życiu może być pięknie. Dopiero później bezlitosne życie obedrze go z jego dobrych snów i pięknych marzeń, nie pozostawiając nawet złudzeń.”

„Życie jest fryzjerem złudzeń.”

„Wisława kochała ludzi i lubiła ich kochać. Dlatego tak wiele i tak pięknie pisała o miłości.
Kochała życie, choć była to miłość bez złudzeń. Dlatego tak wiele, tak przenikliwie pisała o śmierci.”

„Czym byłoby życie bez nadziei? Iskrą odrywającą się od rozpalonego węgla i gasnącą natychmiast.”

„Każdy ma dane od Boga prawo do własnej głupoty.”

„Życie jest pełne ciosów, tak ciężkich… nie wiem.”

„Moje życie pełne było strasznych nieszczęść, z których większość się nie zdarzyła.”

„Jak długo można gapić się na ocean, choćby się go uwielbiało od dzieciństwa? Jak długo można obserwować przypływy i odpływy, bez gorzkiej myśli, która dopaść może każdego, kto wpatruje się w morze, że życie zostało ci dane, jak każdemu, tylko jeden raz, przypadkowo, kapryśnie i bez określonego powodu?”