„Będziecie w domu, zanim liście opadną z drzew.”

„Wisząc niczym jesienią na drzewach liście.”

„Liście, które jesienią spadają z drzew, chciałyby się wskazać jako przykład przemijania. Byłby to jednak zły przykład, ponieważ po kilku miesiącach drzewo wypuści nowe liście i nastanie wiosna, dokładnie taka jak była wcześniej.”

„Być wczesnojesiennym drzewem,
Być aniołem na czatach.
Złote liście rozdane.
Zieleń oczekiwaniem. Przybyłeś
W porę.”

„Większość ludzi jest jak opadłe liście, które rozwiewa wiatr. Krążą w powietrzu, a potem spadają na ziemię. Ale nieliczni są jak gwiazdy, które poruszają się po ustalonym kursie, gdzie nie może ich dosięgnąć wiatr. Mają prawo i kierunek w sobie.”

„Chodźmy do domu, chcę zobaczyć Seana, zanim pójdzie spać.”

„Bo na starość różnie bywa. Śmierć zaglądnie w oczy, to wtedy i magister człowiek, i inżynier człowiek. Wtedy z życia niby z drzewa jesienią wszystkie liście opadną i jak goły pień człowiek zostaje. Wtedy już nie w świat go ciągnie, ale z powrotem do tej ziemi, gdzie urodził się, z której wyrósł, bo to jedyna jego ziemia na tym świecie. I nawet grób w tej ziemi jakby domem mu był.”

„Zanim Fidel [Castro] dotarł z więzienia do domu, jego koszula była czerwona od szminki.”

„Chmurami gęsto [pokryte] niebo, las ciemnieje drzewami tamala.
Nocą, on owładnięty strachem, zatem ty, Radho, zaprowadź go do
domu!”

„Właśnie ojciec kiwa na matkę,
Że czas się dzielić opłatkiem,
więc wszyscy podchodzą do siebie
i serca drżą uroczyście
jak na drzewie przy liściach liście.
Jest cicho. Choinka płonie.
Na szczycie cherubin fruwa.”