„Wody są ledwie oświetlone na powierzchni, lecz czuje się ich ciemną głębię. Morze takie jest, i właśnie dlatego je kocham! Wezwanie do życia i zaproszenie na śmierć.”

„Nie można przejść przez morze ledwie stojąc i wpatrując się w wodę.”

„Posądzają mnie, że chcę wypić całe morze tylko dlatego, że raz zmuszony zostałem zaczerpnąć wiadro wody z Bałtyku.”

„Najenergiczniejszy człowiek potrzebuje, by go ktoś kochał. Inaczej czuje w sobie śmierć i jego energia zwraca się przeciw życiu.”

„Żyjemy na dnie morza powietrza, które – jak wynika z doświadczenia – ma ciężar i to taki, że najgęstsze powietrze przy powierzchni ziemi waży około jednej czterechsetnej ciężaru wody.”

„Niejeden walczy z przemocą nie dlatego, że jej nienawidzi, ale dlatego, że ją kocha. Tylko że w najcenniejszej skrytce duszy sam jeden czuje się uprawniony do jej wywierania.”

„Kochamy życie nie dlatego, że jesteśmy przyzwyczajeni do życia, lecz dlatego, że jesteśmy przyzwyczajeni do kochania.”

„Wisława kochała ludzi i lubiła ich kochać. Dlatego tak wiele i tak pięknie pisała o miłości.
Kochała życie, choć była to miłość bez złudzeń. Dlatego tak wiele, tak przenikliwie pisała o śmierci.”

„Niech się rozbija morze, wrzące, niezgłębione,
jako miłość ma – wielkie – ciemne – i szalone!”

„Świat zewnętrzny powinien zemścić się za tę negację lat, za tę pożądaną głębię psychologiczną, która znajduje upodobanie w negacji jedynej rzeczywistości, rzeczywistości powierzchni.”