początek książki.
Źródło: Wielka księga długowieczności (ang. The Complete Book of Longevity)
„Jestem szczęśliwy, że dożyłem chwili, gdy powieszono nazistowskich zbrodniarzy. Mam nadzieję, że dożyję radzieckiego procesu norymberskiego.”
toast wzniesiony w obecności Berii. Fizyk nie zapłacił za to życiem ani utratą wolności.
Źródło: Lew Łurje, Człowiek w złotych binoklach, „Ogoniok”, tłum. „Forum”, 19 lipca 2013.
Siemion Altszuler 1
1911–1983Podobne cytaty

„Nie chciałbym dożyć czasu, gdy będziemy musieli nasz kraj derydzykować czy dekaczoryzować.”
Źródło: rozmowa Jerzego Sadeckiego, Ile dać wolności przeciwnikowi?, „Gazeta Wyborcza”, 17–18 listopada 2012

„Procesy norymberskie były drogowskazem dla rozwoju międzynarodowego prawa karnego.”
Źródło: Muzeum w norymberskiej sali nr 600 https://www.tvp.info/3406974/ludzie/muzeum-w-norymberskiej-sali-nr-600/, tvp.info, 21 listopada 2010.

przed egzekucją do współwięźniów.
Źródło: Paweł Wieczorkiewicz, Noty biograficzne w: Fenomen Stalina, tłum. Maria Kotowska, wyd. Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1988, ISBN 8320334381, s. 176.
w liście z podziękowaniami za międzynarodową Nagrodę Wolności i Pokoju, którą przyznano mu w Houston w 1981.
Źródło: Birutė Burauskaitė, Balys Gajauskas w: Słownik dysydentów. Czołowe postacie ruchów opozycyjnych w krajach komunistycznych w latach 1956–1989, tom II, wyd. Fundacja Ośrodka Karta, Warszawa 2007, ISBN 9788388288845, s. 239.

o procesach norymberskich.
Źródło: Proces Norymberski - Sąd nad III Rzeszą http://dzieje.pl/aktualnosci/proces-norymberski-sad-nad-iii-rzesza, dzieje.pl, 20 listopada 2015.

słowa skierowana do Władimira Putina
Źródło: Jak walnęło, to się urwało, gazetapolska.pl, 12 stycznia 2012 http://www.gazetapolska.pl/117-jak-walnelo-sie-urwalo

proces Guiteau ciągnął się do Nowego Roku.
Źródło: Rodney Castleden, Krwawi mordercy, maniacy szaleni i nienawistni – od starożytności do czasów współczesnych. Część I – zabójstwa polityczne, truciciele i trucicielki, szaleńcy, op. cit., s. 195–196.
o tym, jak długo się wahał, by studiować prawo (jego największą miłością był teatr).
Źródło: Norbert i Stephan Lebertowie, Noszę jego nazwisko. Rozmowy z dziećmi przywódców III Rzeszy, op. cit., s. 78.

Społeczeństwo
Źródło: H. Temkinowa, Bakunin i antynomie wolności, Warszawa 1968