„Może każdy człowiek zrywa kolejne warstwy, jedną za drugą, ale nigdy nie odsłania prawdziwej twarzy, która staje się coraz mniejsza i mniejsza, aż w końcu w ogóle znika.”

—  Janet Fitch

Pomaluj to na czarno

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
koniec , człowiek , twarz , warstwa , druga
Janet Fitch Fotografia
Janet Fitch 12
1955

Podobne cytaty

„Skąd wziął drugą twarz towarzysz,
który nigdy nie miał twarzy?”

Tadeusz Gicgier (1927–2005)

Źródło: Pytanie, Fraszki, „Życie Literackie” nr 32, 5 sierpnia 1956, s. 12 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14822

Odoryk z Pordenone Fotografia

„W ziemi tej (Azja Mniejsza) widziałem rzeczy, które mnie zadziwiły. Pewien człowiek przewodził stadu czterech tysięcy kuropatw. On szedł drogą, a one leciały za nim.”

Odoryk z Pordenone (1286–1331)

Źródło: Itinerarium, Liber de mirabilibus mundi, XIV wiek

Ishmael Beah Fotografia

„Odsłaniam twarz trupa. To ja.”

Ishmael Beah (1980)

Było minęło. Wspomnienia dziecka-żołnierza
Źródło: To ja: trzymam AK-47, czytelnia.onet.pl http://czytelnia.onet.pl/0,1469864,do_czytania.html

„Rozumiesz, jestem na obiedzie. Ciocia jedna – żabocik, druga – surducik, normalnie, srebro, wiesz, jak najbardziej, rozumiesz mnie, o co mnie chodzi. I jedna z cioć uprzejmie mówi: „Zdzisieńku, jak tam u was w teatrze?” Tu rosół, sztuka mięsa, jak najbardziej, nie wiem, czy wiesz, o co mnie chodzi. I jedna z cioć uprzejmie mówi: „Zdzisieńku, jak to tam u was w teatrze?” Tu rosół, ja mam kaca, nie wiem, czy wiesz, o co mnie chodzi. No wie ciocia, jak główna rola – to nie, ale jak mniejsza – to i mniej tekstu się trzeba nauczyć, to człowiek ma więcej czasu, nie wiem, czy ciocia wie, o co mnie chodzi. No to przecież w teatrze są koleżanki i koledzy, garderoba męska i żeńska. Zanim reżyser, zanim tego, to się pójdzie – czy do żeńskiej, czy do męskiej – z kolegą, prawda, czy z koleżanką. Troszeczkę sobie popijemy, no nie za dużo, bo za chwilę próba, prawda? To popróbujemy, potem obiad, no potem, proszę cioci, to idziemy, jest taki klub dla aktorów SPATiF. No tam są koleżanki rozwiedzione, często mają wolne mieszkania. To człowiek sobie popije, jak duża rola – to nie, ale jak mniejsza – to tę seteczkę, pójdzie sobie do koleżanki, rozpusta absolutna. No a potem, proszę cioci, mamy przedstawienie. No jak duża rola – to nie, a jak mniejsza – to jeszcze jeden kieliszeczek, człowiek coś powie ze sceny, potem SPATiF, znów rozpusta, a w poniedziałki to mamy wolne.”

Zdzisław Maklakiewicz (1927–1977) aktor polski

jedna z anegdot Maklakiewicza, opisującego rozmowę rodzinną.

Alfred de Musset Fotografia

„Prawdziwa miłość jest jak duch: każdy o niej mówi, ale niewielu spotkało się z nią twarzą w twarz.”

Alfred de Musset (1810–1857) poeta i pisarz francuski
Agnieszka Maciąg Fotografia

„Nasz rozwój nigdy się nie kończy, składa się z mnóstwa etapów i kiedy już człowiek myśli, że osiągnął ostatni, otwiera się przed nim kolejny. Ale właśnie to jest fantastyczne! To jak obieranie karczocha, dokopywanie się do tej miękkiej i słodkiej części. Zrzucanie kolejnych twardych, ograniczających warstw.”

Agnieszka Maciąg (1969) polska modelka i dziennikarka

Źródło: Joanna Olekszyk, Agnieszka Maciąg: Frunąć pomiędzy drzewami, zwierciadlo.pl, 11 lipca 2012 http://zwierciadlo.pl/2012/kultura-wywiady/oko-na-vip%E2%80%99a/agnieszka-maciag-frunac-pomiedzy-drzewami/3

Ralph Waldo Emerson Fotografia

„Każdy bohater staje się w końcu nudziarzem.”

Ralph Waldo Emerson książka Representative Men

Every hero becomes a bore at last. (ang.)
Źródło: Uses of Great Men w: Representative Men (1850) w: Poems (1847)

Valeriu Butulescu Fotografia

„Po jakimś czasie warstwa rdzy staje się warstwą ochronną.”

Valeriu Butulescu (1953) poeta rumuński, aforysta, polityk
Asghar Farhadi Fotografia

„Każdy bohater ma swoją prawdę. Tych prawd się nie wartościuje. Uświadomienie tego widowni to mój cel. Jedna prawda nigdy nie będzie ważniejsza od drugiej, a druga od trzeciej. To jak z określeniem „obiektywna prawda”. Istnieje w ogóle coś takiego? Przecież każda prawda jest „subiektywna”.”

Asghar Farhadi (1972)

Źródło: Michał Walkiewicz, Rozmowa z Asgharem Farhadim, zwycięzcą Berlinale 2011, filmweb. pl, 20 lutego 2011 http://www.filmweb.pl/article/Rozmowa+z+Asgharem+Farhadim%2C+zwyci%C4%99zc%C4%85+Berlinale+2011-70645

Pokrewne tematy