„Moi przyjaciele ciągle nie wiedzą, czy chcą być lekarzami, czy nauczycielami. Kiedy z nimi rozmawiam, mówią mi, że mają egzaminy następnego dnia, a ja na to: „Ha, ha, ha, macie test”, na co oni: „Avril, zamknij się!””

„A teraz, no gdybyśmy mieli tu szampana to powinien strzelić bo oto mamy swój dzień! Te flagi są potwierdzeniem nawet w Japonii. Po Okurajammie Wojtka Fortuny start… i skok po medal Adama Małysza na Miyanomori. Pięknie! Pięknie! I znowu najdalej ha, ha!!!”

„Ha, dobrze mieć dowcip tak bystry, iż potrafię nim zadowolić nawet tak wyrafinowanego człowieka jak ja sam…”

„(…) Rób co chcesz, ale ja muszę mieć pieniądze dzisiaj.
– Ha, trudno – westchnął Żyd – jeżeli musisz, to przyślę ci trochę przez Smyka.
– Na to się nie zgadzam, mój kochany – zaoponował Sikes. – Przebiegły Smyk jest zbyt przebiegły, żeby można mu było zaufać.”

„Ja ci powiem, jaka jest różnica [pomiędzy filmem polskim a amerykańskim]. Mamy film wojenny, naprawdeśmy się namocowali, zebraliśmy te milion dwieście tysięcy euro, mamy czołgi z kartonu, trzech żołnierzy w mundurach, robimy film wojenny. W Polsce to wygląda tak, że siedzi dwóch gości w okopie i mówi (udaje, że zaciąga się papierosem i szlocha): „Dosyć mam tej wojny. Jak ona mnie upokarza. Noga mnie boli, bo szrapnel mnie tu wleciał. Masz moją fajkę, popal”. „No, ja już żony nie widziałem trzy lata, o Jezu”. A film amerykański jest taki: siedzi tych dwóch samych gości w okopie i mówią tak: „A pamiętasz, jak byliśmy na coca-coli tam w Kentucky?” „No, ha, ha, ha, ale były jajca!” Tylko że tam w tle zapierdala dwadzieścia helikopterów, napierdala napalm, wszyscy strzelają. I to jest groza wojny, a nie to, że my to będziemy mówić (ponownie udaje, że pali papierosa): „No, czuję się wyobcowany przez Niemców”.”

„Nigdy nie próbuję zarabiać na giełdzie. Kupuję z założeniem, że następnego dnia mogą zamknąć giełdę i nie otworzą jej przez pięć lat.”

„Każdy jest nauczycielem, im częściej spotykam ludzi i z nimi rozmawiam, tym więcej się uczę. Dziecko z ulicy, które się uśmiecha, jest nauczycielem, bo przypomina o tym, żeby się uśmiechać.”

„Pierre François Lacenaire: Avril, jutro ziemia będzie zimna…
Avril: Masz rację. Poproś, żeby pochowali cię w futrze.”

„Są rzeczy, o których nie mówi się nawet najbliższym przyjaciołom. Czasem zresztą nie trzeba mówić, bo oni i tak wiedzą.”

„Człowiek, który nieobeznany jest z wiedzą astrologii, zasługuje raczej na miano błazna, aniżeli lekarza.”