„Osamotnienie jest właściwością starości – ja zresztą nie znoszę towarzystwa. Ludzie nie zapełniają życia, wnoszą w nie tylko chaos.”

„Czy wstręt do pustki ma być jedynym życiem, jakim tę pustkę zapełniasz?”

„Rzeczy trwają. Ludzie umierają. Można przestrzegać znaków i systemów, których powinno się przestrzegać, albo wyrzec się towarzystwa i żyć w zgodzie z własnym instynktem.”

„Człowiek nie musi żyć wśród mętów społeczeństwa, aby nie usłyszeć nic o mętach towarzystwa.”

„Czujesz się osamotniona, kiedy jesteś nieszczęśliwa z dala od innych ludzi.”

„Każdy pragnie żyć długo, ale nikt nie chciałby starości.”

„Nędza dzisiejszych ludzi pochodzi z oderwania się od przyrody i od Boga, z osamotnienia wewnętrznego.”

„Uczciwi ludzie istnieją i jest ich nawet całkiem sporo. Tylko to nie są ci, którzy szukają towarzystwa króla.”

„Ludzie zwykle cieszą się, kiedy w ich życiu zachodzą zmiany – znoszą katastrofy tak dzielnie, że nikt nie spodziewałby się tego po nich w zwykłych okolicznościach.”

„Nie jestem samotna – odparła Mary zgodnie z prawdą. Samotność, pomyślała, to pragnienie towarzystwa innych ludzi. Ale nie zdawała sobie sprawy, że przez brak towarzystwa samotność może niezauważalnie poczynić duchowe spustoszenie.”