„Oto najwspanialszy skarb Watykanu!”

„oto moje skarby: przyimki
najpierw pomocny „przy”
potem filozoficzne „pomiędzy”
rozpięte mosty powietrzne (…)
pradawne afirmujące
krok za krokiem
tajemnicze „po”
z którego dziś zostało tylko to kroczenie
także „dla” jak gotowość
co już bierze w ręce
nie pytając najwłaściwsze narzędzie”

„Edukacja to skarb.”
Litterae thesaurum est.

„Czas jest skarbem uczonych.”

„Sny są skarbem włóczęgów.”

„Jestem przekonany, że warszawiacy dotrzymają przyrzeczenia i przekazywać będą pokolenie pokoleniu, jedne drugiemu (…) najcenniejszy skarb. Skarb wolności.”

„Skarb państwa dobrze na mnie zarobił.”

„Skarb męża żona, która go rozumie.”

„Często trudniej skarby zachować, niż je zdobyć”

„Za żadne skarby, tam jest okropna kuchnia.”