„W chacie na Podlasiu, gdzie bieda aż piszczała (…) gospodarz dumnie wyciągnął ze skrzyni dokument poświadczający indygenat. – Na co to wam? – pytam. – Na to, by ludzie wiedzieli, że moi przodkowie nie byli po dupie bici – odparł chłop. Warto było pamiętać, że się w dupę nie brało, niźli odwrotnie.”

„To ja będę zawsze w dupę bity? Tak, ale za to zgodnie z regułami gry, zjeżdżajcie.”

„I Herkules dupa, kiedy ludzi kupa.”

„Nigdy nie lubiłem, gdy ludzie całowali mnie w dupę.”

„Dupa powinna pachnieć dupą, a nie wodą kolońską.”

„Do dupy.”

„Pocałuj mnie w dupę.”

„To była niezła dupa.”

„Trzeźwość jest do dupy.”

„Światem rządzą niezbyt zrozumiałe, za to stalowo konsekwentne zasady i kto się z nimi nie liczy, ten bierze w dupę bez litości.”