„Przy Krzyżakach Forda popełniono potworne błędy. Przede wszystkim to, że rycerze ubrani byli w jednakowe mundury. To nieprawda. Nie było żadnych uniformów, nie było żadnych mundurów zaprojektowanych dla całego wojska. Dotyczyło to również zbroi. Każdy rycerz wyglądał inaczej i dlatego też musieli nosić na sobie i umieszczać na swoich koniach herby, znaki. Poza tym nietypowa, rzadka zbroja była kopiowana i wykorzystana przez wielu rycerzy. To brak wyczucia. U Forda Maćko z Bogdańca wystąpił w stroju kupca weneckiego, bo akurat był ładny kostium… itd. Trzeba wiedzieć co jest charakterystyczne, co mówi o stylu danej epoki. W tamtych Krzyżakach chodziło też o to, aby pokazać jak się biło Niemców. Tymczasem Zakon Krzyżacki, co zresztą bardzo podkreśla Sienkiewicz, był zakonem w dużym stopniu międzynarodowym. Słusznie określił to pan Żamojda, że tamci Krzyżacy to coś w rodzaju bajkowej Historii żółtej ciżemki.”

— Szymon Kobyliński

Źródło: Olgierd Wojtkowiak, Specjalnie dla Stopklatki – Szymon Kobyliński, konsultant przy „Krzyżakach” Żamojdy, stopklatka.pl, 21 września 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=866

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

historia , ubranie , rodzaj , styl , znak , brak , kopiować , koń , pokazać , międzynarodowy , dotyczyć , bić , nosić , żółty , wykorzystać , epoka , mundur , wyczucie , nieprawda , określenie , wojsko , chodzić , mówić , popełnienie , rycerz , kostium , zakon

Szymon Kobyliński 4

polski grafik, dziennikarz 1927–2002

Podobne cytaty

„Rycerz bez blizny to kutas, nie rycerz!”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

Ostatnie życzenie
Źródło: Głos rozsądku VII

„Gawiedź krakowska podziwiała madziarskich rycerzy, których zbroje zdobiły skrzydła natkane lotkami ptasimi. Z wolna nagromadzały się w Polsce składniki tradycji, uznanej potem za ściśle rodzimą.”

Paweł Jasienica książka Polska Jagiellonów

o ceremonii zaślubin Izabeli Jagiellonki z Janem Zapolyą w 1539 r.
Polska Jagiellonów
Źródło: s. 366.

„Piękność niewiasty i serca mądrości,
rycerzy w szyku i ich zbroje lśniące,
śpiew słodki ptaków, dyskurs o miłości,
dumne okręty przez morza płynące (…)
ma pani gasi swoją nadobnością (…),
przewyższa innych swą wielką mądrością.”

Guido Cavalcanti (1258–1300)

Źródło: Biltà di donna e di saccente core, tłum. Monika Woźniak

„Był z nimi Rycerz, szlachetny i prawy,
Który od pierwszej młodości wyprawy
Rycerskie cnoty umiłował kornie:
Wierność, cześć, hojność, obyczaje dworne.
(…)
Był w Aleksandrii, gdy ją zdobywano;
Na pierwszym miejscu zwykle go zasadzano
Pośród rycerzy wszystkich nacyj w Prusiech,
Bo rzadko walczył na Litwie i Rusi
Równy mu stanem rycerz chrześcijański.”

Geoffrey Chaucer książka Opowieści kanterberyjskie

A KNYGHT ther was, and that a worthy man,
That fro the tyme that he first bigan
To riden out, he loved chivalrie,
Trouthe and honour, fredom and curteisie.
(…)
At Alisaundre he was, whan it was wonne.
Ful ofte tyme he hadde the bord bigonne
Aboven alle nacions in Pruce;
In Lettow hadde he reysed, and in Ruce,
No Cristen man so ofte of his degree. (ang.)
Źródło: Opowieści kanterberyjskie, tłum. Helena Pręczkowska, Wrocław 1963.