„Wietrzne dzwoneczki tamaryndowców.”

— Gabriel García Márquez , książka Jesień patriarchy

Jesień patriarchy (1975)

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Gabriel García Márquez Fotografia

Gabriel García Márquez 136

pisarz kolumbijski, noblista 1927–2014

Podobne cytaty

„Jesteś niebem, ja przybywającym księżycem,
a wietrzny statek ma świetliste wiosła.”

Uku Masing (1909–1985)

Źródło: *** http://www.filologia.eesti.pl/index.php?dzial=biblioteka&strona=biblioteka&katalog=autorzy&id=M&tekst=biblioteka/teksty/jestesgora.htm

„Tu gdzie mnie nie ma świat umiera
i o litość blaga każde drzewo kamień książka rym
tu gdzie mnie nie ma jest ponury wietrzny wieczór
ulicami snuje się trujący dym
tu gdzie mnie nie ma nie ma też nadziei
na najmniejszy pozytywny obrót moich spraw
tu gdzie mnie nie ma nic w ogóle nie ma
prócz pamięci mej mizernych papierowych raf”

Grzegorz Turnau (1967) polski wokalista, pianista, kompozytor, poeta

Utwory – teksty własne
Źródło: utwór Pamięć z płyty Pod światło

„[Przynieśli] nam papugi, kłębki bawełny, strzały oraz wiele innych rzeczy. Wymienili to wszystko na pewne drobiazgi przez nas ofiarowane, jak np. Małe naszyjniki ze szkła i dzwoneczki. (…) Byli dobrze zbudowani, więź ciała i wygląd twarzy mieli niezwykle miły. (…) Broni nie mają i nie wiedzą, co to jest; gdyż kiedy pokazałem im miecze, niewiedza ich była taka, że chwytali je za ostrza i pocięli sobie palce. Żelaza nie posiadają. Ich strzały to dziryty bez żelaznych ostrzy, niekiedy osadzają na ich końcu ości rybne, a czasem inne przedmioty twarde. (…) Można by z nich zrobić doskonałych robotników (…) pięćdziesięciu ludzi starczyłoby zupełnie, aby utrzymać ich w ryzach i kazać im wykonywać wszystko, cokolwiek by się od nich żądało.”

Krzysztof Kolumb (1451–1506) włoski żeglarz i odkrywca

fragment dziennika poświęcony pierwszemu spotkaniu z Arawakami na Bahamach.
Źródło: Pisma, tłum. Anna Ludwika Czerny, PIW, Warszawa 1970, s. 38–39.

„Czas umyka nazbyt szybko. Każda litera, którą stawiam, przypomina mi o prędkości, z jaką życie podąża za moim piórem. Dni i godziny (cenniejsze, droga moja Jenny, niż rubiny na twojej szyi) przelatują nam nad głowami niby lekkie obłoczki w wietrzny dzień – by nigdy nie wrócić. Wszystko umyka z zawrotną szybkością, zanim zdążysz utrefić ten pukiel włosów… spójrz, oto już posiwiał. Każdy pocałunek, jaki składam na twej dłoni żegnając się z tobą i każde następujące po nim rozstanie to preludia przed wieczną rozłąką, która nas czeka niebawem…”

Laurence Sterne książka Życie i myśli JW Pana Tristrama Shandy

Źródło: Życie i myśli JW Pana Tristrama Shandy

„A jak poszedł król na wojnę,
Grały jemu surmy zbrojne,
Grały jemu surmy złote
Na zwycięstwo, na ochotę…

A jak poszedł Stach na boje,
Zaszumiały jasne zdroje,
Zaszumiało kłosów pole
Na tęsknotę, na niedolę…
…
Szumią orły chorągwiane,
Skrzypi kędyś krzyż wioskowy…
Stach śmiertelną dostał ranę,
Król na zamek wraca zdrowy…

A jak wjeżdżał w jasne wrota,
Wyszła przeciw zorza złota
I zagrały wszystkie dzwony
Na słoneczne świata strony.

A jak chłopu dół kopali,
Zaszumiały drzewa w dali.
Dzwoniły mu przez dąbrowę
Te dzwoneczki, te liliowe…”

Maria Konopnicka (1842–1910) polska pisarka, nowelistka, pisarka literatury dziecięcej, tłumaczka, publicystka i krytyk, działaczka niep…

Źródło: A jak poszedł król…