„W „Rzeczpospolitej” jeden autor poświęcił dwie strony na to, aby udowodnić, że nikt nie podsunął pomysłu o pogrzebie na Wawelu. Zabrakło mu już jednak miejsca na odpowiedź, w jaki sposób w takim razie pogrzeb ten się tam jednak odbył.”

„Ale nie ma róży bez kolców, jak to powiedział jeden pan, kiedy zmarło się jego teściowej i przyniesiono mu rachunek za pogrzeb.”

„Na mój pogrzeb niech nikt nie przyjdzie. Wszyscy będą z tego zadowoleni, a ja najbardziej. Skromność przede wszystkim.”

„Na pogrzebie 30 było ziomków – nikt głosu nie zabrał, nikt nie uczcił choćby słowem największego mistrza rymów polskich.”

„Pogrzeb – zabawa w chowanego.”

„Zabierzcie mnie i lepiej mnie pogrzebcie.”

„Kto dół grzebie, ten się w nim pogrzebie.”

„Nie chcę kwiatów na moim pogrzebie.”

„Przeżyłam już wielu takich, którzy chcieli mnie pogrzebać przedwcześnie.”

„Drań za życia, a pogrzeb z orkiestrą.”