„Dlaczego teatr Szekspira, schlebiający gustom mieszczańskim, osiąga popularność i jest grany niemal wszędzie, a teatr Calderona, sięgający do najbardziej ukrytych pytań o sens ludzkiego bytu, nie może się przebić nawet we własnej ojczyźnie? Szekspir widzi egzystencję ludzką jako karę, od której nie ma odwołania, a rozgrywający się w jego tragediach dramat nie jest niczym odkrywczym. Odwrotnie u Calderona, którego bohaterowie również cierpią, ale to cierpienie ich wewnętrznie przemienia. Calderon jest jednocześnie bardziej pomysłowy, genialnie komponuje akcję dramatu, a jego wizja człowieka jako „rzeczy dramatycznej” jest doskonałym uzupełnieniem filozofii kartezjańskiej.”

Tematy

kara , cierpienie , ojczyzna , filozofia , dramat , sens , akcja , pytanie , rzeczy , grać , wewnętrzny , odwołać , byt , tragedia , uzupełnić , bohater , popularność , wizja , teatr , rozgrywający