„Kiedy na czole topól
Marszczy się wiatr Południa.
Gdy nasze serca oddadzą
Żniwo swych westchnień.”

„Beton zabija w nas co najcenniejsze.
Potrzeby, żeby komuś oddać nasze serce.”

„Serce - pali się raz,
Serce - nie umie grać,
Wieczny ogień i blask
I ciągle bieg, bieg pod wiatr.

Serce - pali się raz,
Swoją prawdę już zna,
Serce - uwierzyć chce,
Że spełni się wielki dzień.”

„Dobrze wiem, co to miłość prawdziwa.
Gorące pocałunki i zaklęcia,
Westchnienia, które płyną z głębi serca.”

„Czy można oddać Bogu pół serca, czwartą część duszy, jedną setną swojego czasu?”

„Pierwsze westchnienie miłości jest ostatnim westchnieniem rozumu.”

„Powiedz mi zatem, czy to wiatr
wczoraj mi twoje serce skradł?”

„A w serce moje wstąpił wiatr
I tam on zamieszkał, i szumi.”

„Żadne dobro stworzone nie może tak zawładnąć naszym sercem, aby to w jakikolwiek sposób ograniczało nasze całkowite oddanie się Chrystusowi, abyśmy byli skłonni powiedzieć: Oddam chętnie wszystko inne, byle tylko nie to. Otóż właśnie wszystko musi ustąpić przed Chrystusowym wezwaniem pójdź za mną; musimy pójść za tym wezwaniem porzucając wszystko. Nic nie może ograniczać naszego oddania się Bogu albo wiązać go z jakimkolwiek warunkami.”

„Każde rozstanie jest porażką, bo nie udało się coś, w czym pokładaliśmy wielkie nadzieje, oddaliśmy dużą część swojego życia i serca.”