„Jeśli do spowiedzi, to nie trzeba się było fatygować. Spowiedź internetową na Gadu-Gadu wprowadziłem. Tak że jak macie i-Phona, to macie konfesjonał. Na tacę kartą można u mnie dać, chodzę z czytnikiem, zatwierdzacie tylko PIN zielonym.”

„My tu gadu gadu, a inflacja galopuje.”

„My tu gadu gadu, a chłop śliwki rwie.”

„Powiedzą ci sąsiedzi,
Co masz wyznać na spowiedzi.”

„Niby zwykłe gadu, gadu… a ile czasem w tym jadu.”

„No, w raju, jak to w raju,
zielono i wesoło,
obiady, gadu-gadu,
wieczerze i tak w koło.”

„Gadu, gadu, stary dziadu!
Pleć, pleciuga, byle długo;
Bajże, baju, po zwyczaju
O tym, naszym polskim kraju!”

„Ludzie! Wy, dwunożne gady!”

„Internet był taki. Przypominał trochę konfesjonał, a rozmowy – rodzaj grupowej spowiedzi. Czasami było się spowiednikiem, czasami spowiadanym. To czyniła ta odległość i ta pewność, że zawsze można wyciągnąć wtyczkę z gniazdka.”

„Wszelka aktywność pana Łukasza Foltyna po dacie 16 maja 2007 nie ma żadnego związku z bieżącą działalnością spółki Gadu-Gadu, nie jest on też zaangażowany w kierowanie spółką.”