„Nie musimy się rozmnażać,
możemy posadzić dom,
możemy wybudować drzewo.
W sumie jest mi to obojętne.”

„Kornikom obojętne, czy drzewo, które toczą, jest rzeźbione.”

„Jeden siedzi dziś w cieniu dlatego, że inny dawno temu posadził w tym miejscu drzewo.”

„Teraz, kiedy nikt nie mógł mnie już skrzywdzić, zostałem sam jak jedyne drzewo w zwęglonym krajobrazie.”

„A gdybym ja posadził plaster miodu przed moim domem, czy wyrośnie z niego ul?”

„Mieć w sobie drzewo, żywe drzewo. Tuż pod skórą widzieć zielone liście, wijące się w stopach korzenie, białe macki szukające miejsca, w którym mogłyby się przebić na zewnątrz.”

„Kiedyś znajdę swój dom. Na razie go nie mam, nie ma bowiem takiego człowieka, którego mogłabym nazwać swoim domem.”

„Proszę wracać do domu. Nie możemy ulegać eskalacji żądań.”

„Dla kogoś takiego jak ja to w sumie bez różnicy, gdzie spędzi noc. Domu i tak nie mam – bo dom to nie cztery ściany, w którym stoi twoje łózko, dom to coś znacznie więcej.”

„Miłość jest jak cegła. Możesz zbudować dom lub utopić martwe ciało.”