„Cóż jest człowiek? Kawalec błota, syn gniewu, naczynie zelżywości, urodzony w plugastwie, żyjący w nędzy, mający umrzeć w ucisku.”

„Z wstydem poczęty człowiek, urodzony
Z boleścią, krótko tu na świecie żywie…”

„Serce ustało pierś już lodowata, ścięły się usta i oczy zawarły; Na świecie jeszcze, lecz już nie dla świata. Cóż to za człowiek - Umarły”

„Wszyscy mówili, że zadawanie się z umarłymi jest niebezpieczne. Umarli mają inne potrzeby niż żyjący; inne pragnienia. Umarli są bardziej zdesperowani, niż możemy przypuszczać.”

„Człowiek jest żyjącą niewystarczalnością.”

„Cóż, kto jak kto, ale pisarze wiedzą najlepiej, że umrzeć to czasem niełatwa sprawa.”

„Nie wtedy kocha się ludzi, gdy się zamyka oczy na ich prawdę; kocha się ich wtedy, gdy zmierzywszy ich małość i podłość umie się przejść ponad ta nędzą i odkryć ten łut szczerego złota, jaki jest w nich ukryty, zatopiony nieraz w oceanie błota.”

„Kobieta zakryła twarz i płakała,
Jej syn został postrzelony na ulicy i umarł
Tylko z powodu systemu”

„Kiedy się rzuca z okna człowiek
Każdy z żyjących jest mordercą”

„Kapłan jest człowiekiem żyjącym samotnie po to, aby inni nie byli samotni.”