„Szczęście wydawało się jej absolutną abstrakcją.”

„Szczęściem wydaje się to, czego się nie ma.”

„Wydaje się, że szczęście jest po to, by je dzielić.”

„Jak bardzo jestem szczęśliwa, nie doświadczając już tych wzruszeń, które, jak mi się kiedyś wydawało, składają się na szczęście.”

„Jednostka lub kilkuosobowa klika opętana żądzą władzy, która wykorzystuje tęsknotę mas za absolutnym szczęściem, ich bezgraniczne pragnienie zbawienia, może doprowadzić do powstania masowego ruchu fundamentalistycznego, do zbiorowego szaleństwa.”

„Życie jest jedną wielką niespodzianką i tylko nam, czasami wydaje się, że trzymamy w dłoniach ster zdarzeń. Ale jesteśmy w błędzie. Na szczęście.”

„Nagroda jest zawsze wyrazem indywidualnych gustów oceniających i na szczęście w teatrze nie ma kategorii absolutnych, wedle których można oceniać spektakle. Przeglądy czy festiwale teatralne nie są mistrzostwami Polski w skokach narciarskich, gdzie wygrywa ten, kto skoczy dalej.”

„Kiedy szczęście stoi przed nami, wydaje się tak wielkie, że sięga stropu nieba. Ażeby przejść przez nasz próg, robi się tak małe, że często już go nie dostrzegamy.”

„Miłość wydaje mi się najbardziej obłudnym, najpustszym słowem w ludzkim języku. Na szczęście pozostaje do użytku ogromny obszar uczuć, które można nazwać lubieniem.”

„Dziwnie łatwo przychodzi ideologom odkrywanie rozmaitych praw historii, które z reguły posiadają pewną cechę wspólną. Żądają mianowicie władzy absolutnej dla swych odkrywców. Na szczęście istnieją jednak, ustalone w drodze nie podlegającego zakwestionowaniu doświadczenia, tak zwane prawa przyrody.”