„Wydaje mi się, że ludzkie kłopoty przejawiają się dość podobnie, w każdym razie te, które w życiu codziennym stale istnieją, mimo że, powiedzmy, dach przestał przeciekać, jest co jeść i nic ciału bezpośrednio nie zagraża – jeśli rozumiecie, co mam na myśli.”

„Sam fakt przebywania z dzieckiem pod jednym dachem powoduje kłopoty.”

„Zrozumiałem, że choć przestało istnieć wszystko poprzez co znałem siebie, nawet moje ciało czy samo to życie, to nie przestałem być w pełni świadomy!”

„(…) film o śmierci to śmierć dla filmu. Rynkowa klapa, koniec. Niemniej jednak nie można udawać, że śmierć nie istnieje. Myślimy o niej codziennie, wyczuwamy jej bliskość, boimy się jej, nie rozumiemy.”

„(…) ludzkie ciało żyje obrazami (…).”

„Czy nie masz czasem wrażenia, że żyjemy… jeśli to można nazwać życiem… w złamanym świecie? Tak, złamanym, jak zepsuty zegarek. Sprężyna przestała działać. Na pozór nic się nie zmieniło. Wszystko jest na swoim miejscu. Ale gdy przyłożysz zegarek do ucha, nie usłyszysz już nic. Rozumiesz, to co nazywamy światem, ludzkim światem… dawniej musiało mieć serce, ale można by powiedzieć, że to serce przestało bić.”

„Duch ludzki, podobnie jak ciało, często nadmiernie tyje i niedomaga jedynie z racji zbyt wielkich wygód i, podobnie jak ciało, bywa skutecznie leczony środkami, które są bardzo przykre i niesmaczne.”

„Myśl ludzka błądzi przecież i tam, gdzie boi się ciało.”

„Ja żyję w każdym irackim domu. Nie potrzebuję stałego adresu.”

„Twoje usta powiedziały, że to je mam całować,
twoje ciało powiedziało, że to je mam dotykać,
twoje wnętrze powiedziało, że to je mam poznawać,
twoje serce powiedziało, że to je mam pokochać.”