„Twórczość Passendorfera ma także jakiś rachunek braków: reżyser robi filmy szybko, czasem chyba nazbyt szybko, pozostawiając niekiedy motywy niedopracowane. Ale nie chodzi tu przecież o laurki, których nie potrzebuje ta sztuka, skutecznie siebie broniąca. Idzie o rzetelność ocen. Chwalmy ją albo gańmy, ale przecież w kategoriach tych artystycznych wartości ku jakim sama dąży. Inaczej umknie nam z oczu to ciekawe i ważne społecznie zjawisko, jakim jest twórczość Jerzego Passendorfera.”

— Jerzy Passendorfer

Źródło: Zbigniew Klaczyński, Trudny optymizm, Kino nr 5 (41), 1969, s. 7.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

sztuka , optymizm , czas , wartość , oko , brak , motyw , rachunek , robić , pozostawiać , reżyser , chodzić , zjawisko , dążenie , najważniejsze , twórczość

Jerzy Passendorfer 6

polski reżyser filmowy 1923–2003

Podobne cytaty

„Dlaczego sztuka i twórczość zbliżają się do antropologii? Co w twórczości artystycznej upoważnia do tego, żeby włączyć ją w ten obszar antropologii? Otóż uważam, że twórczość jest rzeczą podwójną. Mamy tu do czynienia z dwoma zjawiskami: przyczyny, pochodzenie, źródła twórczości, sztuki oraz ich istnienie w obiegu ludzkim, szerszym. Mogę powiedzieć, że ta podwójność, leżąca u podstaw aktu twórczego, istnieje pewno we wszystkich dziedzinach sztuki, ale ja biorę odpowiedzialność za słowo w dziedzinie malarstwa. U podstaw leżą więc jak gdyby dwa sprzeczne motywy: po pierwsze twórczość jako taka, jako jedna z sił władających człowiekiem, jako przedstawicielem gatunku, oraz coś innego, to znaczy coś, co nie jest twórczością, a co jest rzeczywistością, oczywiście w szerszym rozumieniu rzeczywistością, której człowiek sam jest częścią. W której istnieje. Z tych dwu źródeł twórczość czerpie swoje soki. Rzeczywistość otaczająca, w której człowiek tkwi i jest nią przeniknięty jest siłą, oraz ta już szczególna i poszczególna w człowieku siła, jaką jest twórczość, też jest siłą sprawczą. Z tych dwu sił powstaje kreacja artystyczna.”

Jacek Sempoliński (1927–2012)

Źródło: Zbigniew Benedyktowicz, O „Epitafium i siedmiu przestrzeniach”, Polska Sztuka Ludowa Konteksty 1993 t. 47 z. 1, s. 19.

„(…) serial Passendorfera zawsze uważałam za dość słaby warsztatowo. Ta pewna nieudolność reżyserska bardziej mi przeszkadzała w odbiorze serialu niż sama osoba reżysera (był ekranizatorem „dzieł” Moczara). Była to zresztą taka przygodowo-kostiumowa komedia dla dzieci i młodzieży.”

Agnieszka Holland (1948) polska reżyserka i scenarzystka

o serialu Janosik.
Źródło: Artur Cichmiński, Ja jestem uparta, stopklatka.pl, 4 września 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=58153

„Zjawa wywodzi się przecież z dawnych dziejów, mamy tam do czynienia ze szlachtą, która jest dumna, ponieważ tak dobrze zna swoją wartość, jaką sobie sama wymyśliła.”

Johannes Bobrowski (1917–1965) niemiecki poeta, prozaik i eseista

Młyn Lewina

„Róbmy najpierw filmy, sztuka zjawi się sama.”

René Clair (1898–1981)

„Przecież chodzi o to, by żyć w sposób, w jaki człowiek sobie wymarzył.”

Mela Koteluk (1985) polska piosenkarka i autorka tekstów

Źródło: Beata Nowicka, „Grazia” nr 7, 2 kwietnia 2013.

„Dialektyka: przewidzieć, że dom się spali, po czym rozlać benzynę koło pieca. Dom się pali, moje przewidywania są spełnione. Dialektyka: przewidzieć, że twórczość artystyczna niezgodna z socjalistycznym realizmem będzie bez wartości, po czym umieścić artystę w warunkach, w których taka twórczość jest bez wartości. Przewidywania są spełnione.”

Czesław Miłosz książka Zniewolony umysł

Zniewolony umysł

„Rola powinna być ważna. Filmy powinny dotykać istotnych społecznie tematów. A teraz takich filmów już się nie robi. I jeśli chcę w filmie zagrać, to chyba muszę się znowu sama za to zabrać. Mam takie trzy ważne tematy. Muszę znaleźć chwilę czasu, usiąść i napisać scenariusz.”

Dorota Stalińska (1953) aktorka polska

Źródło: Jestem w najlepszym wieku dla kobiety, „Dziennik Zachodni”, 9 grudnia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jwnw.htm

„A potem, jeśli nie brak ci przenikliwości, spostrzeżesz, w jaki sposób wciągnąłem cię w pułapkę, bo przecież mówiłem ci na każdym kroku, ostrzegałem dokładnie, że prowadzę ku potępieniu (…).”

Umberto Eco książka Imię róży

Imię róży, Dopiski na marginesie „Imienia róży”

„Książka ta poświęcona jest uwagom na temat, w jaki sposób życie Dostojewskiego wpływało na jego twórczość. U wielu ludzi na świecie życie, przekonania i twórczość jak gdyby „pasują” do siebie, jeśli można się tak wyrazić, stanowią zharmonizowaną architektonicznie całość. Na przykład Ludwik XIV: życie królewskie, przekonania królewskie i działalność królewska. U Dostojewskiego było to zupełnie inaczej, życie jego nie było podobne do jego przekonań, a przekonania nie harmonizowały z formą jego literackiej twórczości.”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

Dostojewski
Źródło: s. 117

„Gdy nocuję w jakimś hoteliku, mogę z nimi wyjść do pubu. Jednak gdy w dużym mieście ktoś widzi Czesława, ale nie mnie, tylko znanego faceta z telewizji, i chce mi postawić wódkę, odmawiam. I tak powinno być, bo ktoś, kto szybko osiąga popularność, przestaje należeć do autentycznych wielbicieli. Staje się własnością publiczną, a jego twórczość schodzi na drugi plan. Ważniejsze jest wtedy, co je na śniadanie i z kim śpi. A przecież artystom nie na takich fanach zależy.”

Czesław Mozil (1979) Duńsko-polski piosenkarz i autor tekstów

Źródło: „Pani” nr 8/2011

Tematy

Jerzy Passendorfer 6

Podobne cytaty

Pokrewne tematy