„Mówię mojemu pianinu rzeczy, które kiedyś mówiłem tobie.”

„Mówić to mało, trzeba mówić do rzeczy.”

„Mówię do ciebie tak cicho jak ptak
o świcie słońce upuszcza w twoje oczy
Mówię do ciebie tak cicho
jak ty do mnie”

„Kiedyś mój dziadek mówił: „Dobry kabaret? Toż to proste! Wystarczy mieć trochę oleju w głowie.””

„kiedyś byłeś płonącą stodołą
a teraz kontemplujesz fioletowy płomień kuchenki gazowej
ale coś w Tobie mówi: zbuntuj się jak rzeka w okresie powodzi”

„Ciebie tam brakło przy stole,
Mój skarbie, wśród tego zebrania.
Tak ładnie byś mówić umiała
O dziejach naszego kochania.”

„Nasi przeciwnicy mówią nam, że jesteśmy lewicowi. A niech tam mówią. Może i jesteśmy. Teraz nie będę już używać określenia „postkomuniści”, choć kiedyś tak mówiłem. Teraz będę mówił „lewica.””

„Tylko to, co w tobie jest mną, może usłyszeć to, co mówię.”

„Kochać kogoś, to mówić: ty, ty nie umrzesz nigdy.”

„Są rzeczy, o których nie mówi się nawet najbliższym przyjaciołom. Czasem zresztą nie trzeba mówić, bo oni i tak wiedzą.”