„Gdy umierają wielkie religie, wyłaniają się religie wypaczone – sekty. Zawsze jest tak. Wtedy się wyłaniają bożki – to jest ta charyzmatyczna władza wodza, jeszcze przed Stalinem, on jest ten jedyny, nikomu się nie ufa i wybiera się wtedy jednego, któremu się ufa. To jest stara historia. To sięga co najmniej czasów romantyzmu. (…) polityka jest taką zbrodnią i hańbą, że lepiej, aby jeden człowiek wziął na siebie całą tę hańbę.”

— Aleksander Wat

W ten sposób narodowi została ta hańba oszczędzona. Tu było teoretyczne uzasadnienie autokracji rosyjskiej: car poświęca się, bierze na siebie hańbę za cały naród, hańbę prowadzenia państwa. I tu znowu ta krew przelana, te straszliwe zbrodnie, jakie się działy, tak, ale tu jest ta uświęcona osoba tego idola, właśnie tego cara czy Lenina, charyzmatycznej osoby, która odkupuje wszystko, w której pokłada się najwyższe nadzieje, i ona bierze na siebie cały grzech.
Mój wiek. Pamiętnik mówiony

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia

Tematy

na zawsze , wybierać , władza , polityka , człowiek , hańba , zbrodnia , wielki , wzięcie , jeden , umieralność , stara , polityka , pewność siebie , wodza , historia , religia , sekta

Aleksander Wat 17

polski poeta i prozaik 1900–1967

Podobne cytaty

„Gdy umierają wielkie religie, wyłaniają się religie wypaczone – sekty. Zawsze jest tak. Wtedy się wyłaniają bożki – to jest ta charyzmatyczna władza wodza, jeszcze przed Stalinem, on jest ten jedyny, nikomu się nie ufa i wybiera się wtedy jednego, któremu się ufa. To jest stara historia. To sięga co najmniej czasów romantyzmu. (…) polityka jest taką zbrodnią i hańbą, że lepiej, aby jeden człowiek wziął na siebie całą tę hańbę. W ten sposób narodowi została ta hańba oszczędzona. Tu było teoretyczne uzasadnienie autokracji rosyjskiej: car poświęca się, bierze na siebie hańbę za cały naród, hańbę prowadzenia państwa. I tu znowu ta krew przelana, te straszliwe zbrodnie, jakie się działy, tak, ale tu jest ta uświęcona osoba tego idola, właśnie tego cara czy Lenina, charyzmatycznej osoby, która odkupuje wszystko, w której pokłada się najwyższe nadzieje, i ona bierze na siebie cały grzech.”

Aleksander Wat (1900–1967) polski poeta i prozaik

Mój wiek. Pamiętnik mówiony

„[Ta] niedawna zbrodnia (…) spotka się nieodwołalnie z potępieniem historii i przyniesie hańbę zarówno tym, którzy ją zainspirowali, jak i tym, którzy jej dokonali.”

Lázaro Cárdenas (1895–1970) polityk meksykański

o zabójstwie Lwa Trockiego przez Ramóna Mercadera w 1940.
Źródło: Janet Bond Wood, Proces zabójcy Lwa Trockiego w: 100 najsłynniejszych procesów pod redakcją Edwarda W. Knappmana, tłum. Jarosław Mikos, wyd. Świat Książki, Warszawa 1998, ISBN 8372270570, s. 235.

„Współczesny człowiek jest dziwny: potrafi zaufać wszystkim i wszystkiemu, tylko nie Bogu! Człowiek dzisiaj ufa wróżkom, jasnowidzom, ufa magikom i znachorom, ufa różnym idolom i guru, ufa znakom i przepowiedniom, ufa samemu sobie, swym ograniczonym zdolnościom i możliwościom, zawierza swój los zdobytej fortunie, osiągniętemu stanowisku, zawartym znajomościom.”

Roman Marcinkowski (1942) polski duchowny katolicki, biskup

Źródło: homilia w sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Płocku podczas obchodów 75. rocznicy objawień Jezusa Miłosiernego, 22 lutego 2006

„Człowiek za każdym razem ufa i wierzy, że powstanie fajny film, a nie zawsze to wychodzi.”

Tomasz Kot (1966) duchowny polski, jezuita

Źródło: Stefan Drajewski, Tomasz Kot: nasyciłem się już komediami, „Polska Głos Wielkopolski” nr 109, 12 maja 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/116918.html