„Tomasz Campanella w swej utopijnej wizji doskonałego państwa (częściowo totalitarystycznej koncepcji) nawiązał pośrednio do koncepcji Morusa, czyli za podstawę sprawiedliwych stosunków społecznych uznawał wspólną własność. Jednak, w przeciwieństwie do swego wielkiego poprzednika, Campanella odmiennie zdefiniował cel idealnego państwa oraz społeczeństwa. Według niego było to dążenie do dobra, które utożsamiał z ładem społecznym (instytucjonalno-prawnym i moralnym), a także z racjonalnością postępowania wszystkich obywateli – całej wspólnoty (racjonalność wymuszała ekonomizację zachowań ludzkich). Zatem w tym ujęciu wartości Morusa, tj. szczęście, sprawiedliwość oraz pełna wolność, odgrywały drugorzędną rolę.”

— Tommaso Campanella

Autorka: Barbara Danowska-Prokop, Idealne państwo (społeczeństwo) w ujęciu renesansowych utopistów, „Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach”, 305, 2016, s. 144.
O Tommaso Campanelli

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 22 maja 2020. Historia

Tematy

stosunek , państwo , postępowanie , podstawa , wartość , cel , wolność , rola , szczęście , własność , poprzednik , ład , obywatel , wielki , dążenie , sprawiedliwość , ujęcie , koncepcja , wymuszanie , zachowanie , wizja , społeczeństwo

Tommaso Campanella 2

1568–1639

Podobne cytaty

„Odpowiedź musi być tylko jedna: społeczeństwo demokratyczne i liberalne musi się opierać na jakiejś wersji konstytucjonalizmu połączonej z działaniem wspólnot przejętych koncepcją wspólnego dobra.”

Jacek Hołówka (1943)

o dobrze skonstruowanym społeczeństwie.
Źródło: wywiad Aleksandry Klich Dzikość serca na targowisku próżności, „Gazeta Wyborcza”, 26 stycznia 2010.

„Faktem jest, że człowiek jest istotą społeczną i tak jak wiele innych gatunków w Przyrodzie, zawdzięcza swoje istnienie i swój ogromny postęp temu, że jest w stanie się organizować wspólnie z innymi, tworząc efektywnie pracujące społeczeństwo.”

Ben Klassen (1918–1993)

Odwieczna Religia Natury

„Przekształcenie w spółki akcyjne, tak samo jak przekształcenie we własność państwową, nie usuwa kapitalistycznego charakteru sił wytwórczych. O ile idzie o spółki akcyjne, jest to zupełnie jasne. Co się zaś tyczy nowoczesnego państwa, to jest ono tylko organizacją, którą stwarza sobie społeczeństwo burżuazyjne celem uchronienia ogólnych zewnętrznych warunków kapitalistycznego sposobu produkcji przed zamachami zarówno ze strony robotników, jak ze strony poszczególnych kapitalistów. Nowoczesne państwo jest bez względu na swoją formę machiną w istocie swej kapitalistyczną, państwem kapitalistów, idealnym kapitalistą zbiorowym. Im więcej sił wytwórczych przejmuje ono na swoją własność, w tym większym stopniu staje się rzeczywistym kapitalistą zbiorowym, tym więcej obywateli wyzyskuje. Robotnicy pozostają robotnikami najemnymi, proletariuszami. Stosunki kapitalistyczne nie zostają zniesione, przeciwnie, zaostrzają się do ostatecznych granic. Ale doszedłszy do tych granic, zmieniają się w swoje przeciwieństwo. Państwowa własność sił wytwórczych nie rozwiązuje konfliktu, ale kryje w sobie formalny środek, możliwość jego rozwiązania. Rozwiązanie to może polegać tylko na faktycznym uznaniu społecznej natury nowoczesnych sił wytwórczych, czyli na uzgodnieniu sposobu produkcji, zawłaszczania i wymiany ze społecznym charakterem środków produkcji. A to się może dokonać tylko wtedy, gdy społeczeństwo jawnie i bez żadnych półśrodków ujmie w swoje ręce siły wytwórcze, które przerosły wszelki inny prócz społecznego sposób kierowania nimi.”

Fryderyk Engels (1820–1895) niemiecki filozof i rewolucjonista

Anty-Dühring (1878)

„Tylko w ramach ładu społeczno-ekonomicznego – zwanego „socjalizmem skandynawskim”, niemiecką „społeczną gospodarką rynkową” czy z amerykańska „państwem dobrobytu” – możliwa była niezwykła efektywność pracy uznawana u nas za kapitalistyczną. Beneficjentami tego ładu byli wszyscy jego uczestnicy – i tylko w tak zarysowanej całości mógł on funkcjonować.”

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

Źródło: Nadzieja i rozczarowanie. Pisma polityczne 1989–2004, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2010.

„Każdy ustrój społeczny jest kompromisem między instynktem wolności a instynktem społecznym. Wszelka polityka jest świadomym kształtowaniem tego kompromisu. (…) Jedną z najistotniejszych cech każdego ustroju jest jego stosunek między społeczeństwem (którego legalnym wyrazem jest państwo) a jednostką.”

Wiktor Alter (1890–1943) polsko-żydowski działacz socjalistyczny

Źródło: Człowiek w społeczeństwie, Wydawnicza Spółdzielnia Czytelników Książki „Światło”, Warszawa 1938 http://lewicowo.pl/varia/viewpub/tid/2/pid/221.

„Nie mogę się zgodzić z samą koncepcją państwa faszystowskiego. Istnieją bowiem prawa naturalne, których państwu nie wolno deptać.”

Alcide De Gasperi (1881–1954) polityk włoski

wypowiedziane przed faszystowskim trybunałem w listopadzie 1926.
Źródło: Paul Johnson, Historia świata (od roku 1917), op. cit., s. 621.

„Czas więc na budowę solidarności społecznej. Czas, by formułować i realizować cele wspólne. Budować nowoczesną republikę – a więc współczesną Rzeczpospolitą – państwo będące wspólnym dobrem i dla elit, i dla społeczeństwa. Dla ogółu Polaków.”

Lech Kaczyński (1949–2010) polski polityk, prezydent Polski

Źródło: Maciej Chojnowski, Marek Krukowski, Warto być Polakiem. Prezydent Lech Kaczyński, op. cit., s. 130.

„Czasem trzeba zmodyfikować swoją koncepcję – a czasem lalkę.”

Mieczysław Dyrda

Źródło: „Gazeta Wyborcza, Łódź”, 3 stycznia 2004 http://www.teatry.art.pl/!Rozmowy/sprawdzianemj.htm

„Jest dla mnie rzeczą obrzydliwą – mówił reżyser – branie w ręce cudzych dzieł i wtłaczanie w nie innych wartości psychologicznych, społecznych, moralnych i politycznych dla poparcia tak zwanej koncepcji, czy inaczej – bo to jest teraz bardzo modne – swego pomysłu. Uważam, że to jest gra nie fair. Zwłaszcza, jeśli dotyczy pisarza nieżyjącego, który nie może się bronić.”

Jerzy Antczak (1929) polski reżyser

Źródło: „Teatr”, 15 czerwca 1972

„Mówimy wprost: aby państwo było naprawdę opiekuńcze, potrzebna jest ostrzejsza progresja, wyższe podatki dla korporacji. Na tym polega sprawiedliwość społeczna, że bogatsi płacą więcej dla wspólnego dobra.”

Agnieszka Dziemianowicz-Bąk (1984) działaczka społeczna i polityczka

Źródło: rozmowa Sebastiana Klauzińskiego i Waldemara Kumora, Dziemianowicz-Bąk: Wstydzimy się elity http://wyborcza.pl/politykaekstra/1,132907,19907969,dziemianowicz-bak-wstydzimy-sie-elity.html, wyborcza.pl, 13 kwietnia 2016.

Tematy

Tommaso Campanella 2

Podobne cytaty

Pokrewne tematy