„Do ostatniej chwili nie wierzyłam w możliwość wybuchu wojny, wydało mi się to nieprawdopodobne i dalekie. Byłam na tyle naiwna, że chciałam wojny jako pewnej odmiany, po części z lenistwa i z ciekawości, jakże szybko zmieniłam zdanie. (…) Zaczęło się na pozór niewinnie, trochę strzałów, warkot samolotu i nic, ale od zachodu szła ku nam nawała niemiecka bezwzględna i nieubłagana - jak sama śmierć. Na wsi nie czuć było podniecenia, wszyscy myśleli, że to tylko próbne naloty, dopiero w mieście zetknęliśmy się oko w oko z groźną rzeczywistością. Słowo wojna usłyszałam po raz pierwszy z ust spikera czytającego tekst orędzia prezydenta Mościckiego. W domu wciągnęłam się od razu w atmosferę wojenną, trzeba było na gwałt zaklejać okna paskami i uszczelniać, szyć tampony, przygotowywać roztwór sody oczyszczonej. Wszystko to potem okazało się nonsensowne i bezcelowe.”

— Anna Maria Hinel

Źródło: Muzeum Auschwitz otrzymało pamiętnik więźniarki Anny Hinel (fragmenty) http://www.dziennikzachodni.pl/artykul/786257,muzeum-auschwitz-otrzymalo-pamietnik-wiezniarki-anny-hinel-fragmenty,2,id,t,sa.html, dziennikzachodni.pl, 19 marca 2013

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 22 maja 2020. Historia

Tematy

możliwość , roztwór , oko , część , myśl , zdanie , wybuch , myślenie , zetknąć , dom , zachód , okazać , rzeczywistość , słowo , pot , śmierć , strzał , wydanie , atmosfera , wojna , czuć , okno , gwałt , prezydent , samolot , orędzie , tekst , pasek , pozór , pierwszy , podnieść , dom , wydać , wciągnięcie

Anna Maria Hinel 1

1924–1943

Podobne cytaty

„Nie masz większych durniów na świecie od Anglików. Są za bardzo beztroscy, żeby się przygotować (do wojny). Dopiero w ostatniej chwili mobilizują się i walczą jak szatany.”

Winston Churchill (1874–1965) premier Wielkiej Brytanii

do swojego amerykańskiego gościa.

„W życiu zdarzają się niesłychane przypadki i sam pamiętam, jak mi opowiadano, że pewien rolnik, rzucając grabiami w nisko lecący samolot niemiecki, zestrzelił sztukasa dlatego, że po prostu ugodził grabiami w oko lotnika i samolot spadł. To się może wydać czymś nieprawdopodobnym, ale taka historia mogła się zdarzyć właśnie tylko w Polsce. W czasie wojny działy się rzeczy najbardziej dziwne, a my – jako Polacy – jesteśmy najbardziej upoważnieni do tego, ażeby o tym temacie najwięcej powiedzieć.”

Tadeusz Konwicki (1926–2015) polski prozaik, scenarzysta, reżyser

fragment wypowiedzi z kolaudacji filmu Głowy pełne gwiazd (1974).
Źródło: Mieczysław Wojtczak, Kronika nie tylko filmowa, Warszawa 2004.

„Sama wiedza bez Boga nie wystarcza. Przykład: Niemcy – naród, który wydał wielu uczonych, filozofów, noblistów – doprowadził jednocześnie do wybuchu II wojny światowej i stał się sprawcą śmierci milionów ludzi. Mądrość to synteza wiedzy, dobroci, uczciwości i tych wartości, które wyraża Ewangelia.”

Stanisław Wielgus (1939) polski arcybiskup katolicki

Źródło: Homilia na zakończenie młodzieżowej pielgrzymki do Rostkowa, miejsca urodzin św. Stanisława Kostki, 20 września 2003

„Skrzypek: (…) Jakże byłem naiwny, kiedy mi się wydawało, że można się uwolnić od ciebie przez sztukę. Że wystarczy przeciągnąć smyczkiem po strunach, żeby utracić niewinność.
Matka: Czy zmieniłeś zdanie?
Skrzypek: Teraz już wiem, że trzeba nożem po gardle.”

Sławomir Mrożek (1930–2013) polski dramatopisarz, prozaik i rysownik

Rzeźnia

„Wszyscy europejscy Żydzi zostaną po wojnie deportowani na Madagaskar. Będzie to niemiecki protektorat zarządzany przez niemieckiego gubernatora policyjnego.”

Joseph Goebbels (1897–1945) niemiecki polityk nazistowski, minister propagandy

w 1940.
Dzienniki (1923–1945)

„Patrzyłem na zburzone miasta i – proszę mi wierzyć – w jakiś sposób czułem się odpowiedzialny za tę wojnę, której sensu i celu nie byłem w stanie pojąć: żołnierzowi każe się walczyć i ginąć, reszta nie należy do niego. Wszystko, co może osiągnąć żołnierz na wojnie, w najlepszym przypadku, to udział w jakimś mglistym zwycięstwie, które – zaręczam panu – po tym wszystkim co musi przeżyć i przecierpieć – nie ma dla niego żadnego sensu. Można odnieść jakieś zwycięstwo w życiu, lecz nigdy na wojnie, na wojnie przegrywa się wszystko, czym żyło się dotychczas; można najwyżej ocalić ciało, gdyż na wojnie – przegrywają wszyscy. Sama wojna jest poza życiem, tam najświętsze słowa brzmią pusto. (…) … widok tych martwych drzew targnął mną silniej niż widok zabitych ludzi… Tam, między tymi drzewami, po raz pierwszy pocałowała mnie kobieta. Czy wie pan, co czuje człowiek, kiedy zrozumie, że już nigdy nie ujrzy drzewa, pod którym został pierwszy raz pocałowany? (…) Do mojego domu, do mojego życia wtargnęli ludzie, którzy pozostawili gdzieś swoje sady, swoje domy, swoje miłości i – zburzyli mój dom. Ja wtargnąłem do domów innych ludzi i burzyłem je… (…) Jakże to jest – myślałem – że miliony ludzi, którzy kochają swoje domy, swoje dzieci i żony, którzy pragną pracować, a nienawidzą wojny – na rozkaz setki generałów porzucają wszystko i mordują się, niszczą i grabią swoje domy? Na wojnie o wszystkim decyduje pierwszy strzał: potem zostaje tylko strach i chęć ocalenia siebie. Nie byłem dłużej w swoim domu niż kwadrans – trzeba było iść dalej, znowu zabijać i burzyć – lecz przysiągłem sobie wówczas, że ostatni strzał tej wojny będzie ostatnim dniem mego życia wśród tych wszystkich prawd i haseł… Nie ma takich prawd, panie doktorze, za które musieliby ginąć ludzie wolni, to nie są ludzkie prawdy. (…) Człowiek musi czymś żyć, a dzisiejszy świat zabiera mu wszystko…”

Marek Hłasko (1934–1969) polski pisarz

Umarli są wśród nas

„Jest tylko jedna droga do śmierci dla zawodowego żołnierza: od ostatniego naboju w ostatniej bitwie podczas ostatniej wojny.”

George Patton (1885–1945) amerykański generał

„Druga rocznica wybuchu tej wojny. Nie chce mi się uwierzyć. Udało się, jak dotąd, udało się przetrwać. Miałem dotąd szczęście. Wstyd mi, ale pomimo wszystko co nas dotąd spotkało, jeszcze nigdy w życiu nie czułem się tak szczęśliwy jak przez te lata, nawet te dwa lata wojny. Jeszcze nigdy w życiu nie czułem się tak dobrze. Piszę to w pełni władz umysłowych i nie umiem sobie tego wytłumaczyć. Ale czuję to i nic na to nie poradzę. Może jestem w tej chwili jedynym okazem tego rodzaju? Pochłania mnie życie, to wspaniałe, soczyste życie, ten Paryż czasu wojny, każdy dzień.”

Andrzej Bobkowski (1913–1961) polski pisarz i przedsiębiorca emigracyjny

1 września 1941.
Szkice piórkiem

„Całe życie byłam sama. To trudne do wypowiedzenia. Myślę, że Pan Bóg daje ludziom zadania, ale nie każdy potrafi je dźwignąć. Pewnych rzeczy nie da się zmienić, naprawić. Ale ja już się uodporniłam. Dla mnie dopiero przyjdzie czas.”

Danuta Wałęsa (1949) żona Lecha Wałęsy

Źródło: rozmowa z Łukaszem Modelskim, Teraz już będę, „Twój Styl” nr 12 (257), grudzień 2011, s. 21.

„Odnoszę wrażenie, że „wojna z terroryzmem” wytworzyła nową – opierającą się na strachu i znieczuleniu – mentalność części opinii publicznej w krajach Zachodu, wedle której „nasze” zbrodnie to „uboczne straty”, zaś zbrodnie „ich” to „niewybaczalne okrucieństwo”; wedle której – jak powiedział pewien amerykański krytyk – podkładanie bomb to terroryzm, natomiast ich zrzucanie z samolotów już nie.”

Artur Domosławski (1967) dziennikarz polski

Źródło: Sprawa ben Ladena – nasza sprawa, krytykapolityczna.pl, 16 maja 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/DomoslawskiSprawabenLadenatonaszasprawa/menuid-1.html

Tematy

Anna Maria Hinel 1

Podobne cytaty

Pokrewne tematy