„Ile wstydu przysparza czasem ciało, które nie maskuje albo nie potrafi maskować emocji. Kto dla zachowania pozorów nie chciałby zwolnić bicia serca albo opanować rumieńców?”

„O! nie wierzcie, nie wierzcie pozorom!
Bo jeżelim się modlił do zimnej mogiły
To nie przeto, że serca zastygły mi bicia,
Nie przeto, że omdlały mego ducha siły,
Lecz, żem życie zbyt kochał, aby pragnąć życia!”

„Być może rzeczy pójdą lepszym i równiejszym biegiem za lat kilkadziesiąt. Na razie jesteśmy skazani na taką elitę polityczną, która wywołuje u przyzwoitego człowieka rumieniec wstydu.”

„Przymioty serca przysparzają nam przyjaciół, przymioty ducha – tylko wrogów.”

„Kiedy się pojawiał, chciała, żeby czas zwolnił, a gdy odchodził, czuła, że nie może się doczekać następnego razu.”

„Czas leczy ciało, modlitwa duszę, a miłość serce.”

„O ile lepszym
byłbym człowiekiem,
gdyby nie wstyd.”

„Wczoraj z polecenia partii – więc już nawet bez zachowywania pozorów i powoływania się na rząd – zwolniono dramaturga Karla Wollfa, dzisiaj całe ministerstwo.(…) To całkowite załamanie się istniejącej jeszcze przed chwilą władzy, nie, jej zupełne zniknięcie, jest dla mnie wstrząsające (…) Nikt już nie ma odwagi mówić, wszyscy się boją (…) Jak długo jeszcze zachowam stanowisko?”

„Dla mnie tenis to przede wszystkim gra emocji. Mam wrażenie, że ostatecznie o zwycięstwie decyduje to, która z nas potrafi lepiej dać sobie radę z ogromnym napięciem i presją, czyli opanować nerwy. Zwycięża instynkt, pewność siebie i motywacja.”

„Wstyd przyznać, ale te prozaiczne dla wielu rodziców czynności są dla mnie jak pełne emocji przygody.”