„Służba oddania dla Pana staje się doskonała, gdy skupia się na niej cała uwaga bhakty. Zerwanie wszelkich więzi uczuciowych nie oznacza zupełnej negacji wyższych aspektów życia, np. miłości do drugiej osoby. Nie było by to możliwe. Żywa istota musi kochać innych bez względu na to, kim jest. Jest to jeden z symptomów życia. Nie sposób unicestwić symptomów życia w rodzaju pragnienia, gniewu, tęsknoty, miłości, itd. Trzeba tylko zmienić ich obiekt. Występowania pragnień nie można zanegować, z tym że w służbie oddania pragnienie przyjemności zmysłowych zostaje zastąpione pragnieniem służenia wyłącznie Panu. Tak zwana miłość do rodziny, społeczeństwa, ojczyzny itd. to nic innego jak różne postacie zadowalania zmysłów. Kiedy to pragnienie przemienione zostanie w pragnienie sprawiania przyjemności Panu, zwie się czystą służbą oddania.”

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 199.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia

Podobne cytaty

Ludwik Hirszfeld Fotografia

„Wielkim jest ten, który przezwyciężywszy instynkt życia, zmienił go w pragnienie trwania.”

Ludwik Hirszfeld (1884–1954) polski lekarz

Źródło: Przykazania etyki prawniczej…, op. cit., s. 214.

Gabrielle Zevin Fotografia

„Romeo nosił już w sobie miłość. Kochał przecież wcześniej Rozalinę, zmienił tylko obiekt miłości.”

Dorota Abbe (1973) polska aktorka

Źródło: Leszek Pułka, Dorota Abbe, Radek Kaim: Nieśmiertelni aż po grób, „Gazeta Dolnośląska”, 20 kwietnia 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dabbe.htm

Dalajlama XIV Fotografia

„Myślę, że bez uczucia miłości i więzi z innymi ludźmi życie staje się bardzo ciężkie.”

Dalajlama XIV (1935) Dalajlama, duchowy i polityczny przywódca Tybetu

Sztuka szczęścia. Poradnik życia (1998)
Źródło: s. 35.

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada Fotografia

„W Śrīmad Bhagavad-gīcie Pan oznajmia, że pojawia się w każdym milenium, by na nowo wytyczyć ścieżkę religii. Religię ustanawia Najwyższy Pan, tak jak prawo ustanawiają władze państwowe. Nikt nie może wymyślić sobie ścieżki religijnej, jak to weszło w zwyczaj wśród pewnych ambitnych osób. Prawdziwą religią jest uznanie Pana za najwyższy autorytet oraz, co za tym idzie, służenie Mu ze spontanicznej miłości. Żywe istoty nie mogą uniknąć służby, gdyż do tego zostały stworzone. Ich jedyną powinnością jest służyć Bogu, gdyż Pan jest wielki, a one są Mu podległe. Niestety, na skutek błędnego zrozumienia żywe istoty wiedzione pragnieniem materialnym zostają sługami zmysłów. Owo sprzeczne z prawem Boga pragnienie zwie się ignorancją (avidyā). To ono skłania żywą istotę do układania planów mających zapewnić jej przyjemność ześrodkowaną wokół wypaczonego życia seksualnego. W ten sposób wplątuje się ona w cykl narodzin i śmierci i pod kierunkiem Najwyższego Pana wędruje z ciała do ciała, z planety na planetę. Dopóki nie wydostanie się poza granice niewiedzy, nie uniknie trojakich niedoli życia materialnego. Tak stanowi prawo natury. Na szczęście Pan - okazujący cierpiącym istotom więcej miłosierdzia, niż mogłyby oczekiwać - pojawia się wśród nich i odnawia zasady służby oddania, na którą składa się słuchanie, intonowanie, pamiętanie, czczenie, modlenie się, współpraca z Nim i podporządkowanie się Mu. Już każdy z tych elementów służby oddania z osobna, cóż dopiero mówić o wszystkich razem wziętych, pomoże duszy uwarunkowanej wydostać się z pęt niewiedzy. Tym sposobem uwalnia się ona od wszelkich cierpień, których przysparza sobie zwiedziona przez energię zewnętrzną. Najwyższy Pan okazuje żywym istotom tę szczególną łaskę, kiedy zstępuje jako Śrī Caitanya Mahāprabhu.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada (1896–1977) duchowny hinduski

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 137-138.

Pokrewne tematy