„Czasem idę do kina, ale te dzisiejsze rzeczy nie podobają mi się. Co to za potrzeba, by ludzie cierpieli i oglądali okropności, jakby nie wystarczyło cierpieć w życiu.”

„Wszystko, co wyobrażamy sobie jako piekło, cały ból i okropności, całe cierpienie i samotność już istnieją. Nieustannie są dookoła.”

„Gdy ogląda wiadomości ze świata, gdy widzi, ile okrucieństwa ludzie wyrządzają sobie nawzajem, odczuwa niemal fizyczne cierpienie. I właśnie z tego cierpienia biorą się jego filmy.”

„Początkowo nowy produkt jest tylko „kaprysem garstki wybranych, zanim stanie się powszechną potrzebą i częścią potrzeb życia. Zbytki dzisiejsze są bowiem potrzebami jutra.” co więcej nowe rzeczy często stają się dostępne dla szerszej grupy ludzi tylko dlatego, że przez pewien czas były luksusem nielicznych.”

„Nie cierpię filmów infantylnych, podlizujących się dzieciom i traktujących je tak, jakby nic z życia nie rozumiały. Nie mam takich ciągot, żeby zrobić coś takiego. Swoją drogą moje wcześniejsze filmy dzieci oglądają. Te, które chcą je oglądać i tak do nich docierają. Lubię jak dzieci są poważnie traktowane.”

„Nie ma radośniejszej rzeczy jak pokonanie cierpienia.”

„Zostałem lekarzem, ponieważ nie cierpię ludzi. Lekarz jest przecież panem życia i śmierci pacjenta. Zaspokajam w ten sposób potrzebę płytkiego kontaktu z ludźmi, dotyczącego spraw czysto somatycznych.”

„Człowiek, który nie stawia czoła cierpieniu, nie akceptuje życia. Ucieczka przed cierpieniem jest ucieczką przed życiem.”

„Oryginalne. Nie cierpię wtórności, schematyczności i bezsensownej nawalanki. Podobał mi się np. Piękny umysł.”

„Ludzie uważają tę całą komedię za coś poważnego, nawet mimo swej niezaprzeczonej mądrości. To stanowi ich tragedię. No i cierpią, oczywiście, lecz… bądź co bądź żyją za to, żyją realnie, nie fantazjują, bo cierpienie to właśnie życie.”