„Mamy coraz mniej przewodników duchowych. Czuje się, że mord w Katyniu i inne straszliwe wydarzenia odcisnęły potężne piętno na naszym społeczeństwie.”

„Olśnienia nie da się wywołać, spowodować, wypracować. Jest to specyficzny rodzaj doświadczenia, po którym czujemy, że coś w naszym życiu psychicznym, duchowym uległo zmianie.”

„Rozum jest naszym przewodnikiem, często jednak pierwszy nas zdradza.”

„Myśli nasze tworzą nasze oblicze i nadają mu właściwe indywidualne piętno.”

„Apostolstwo to [dominikańskie] winno być zawsze głęboko doktrynalne, a przy tym umieć się przystosować do potrzeb umysłowych wszystkich warstw społeczeństwa, od najszerszych, mniej wykształconych, do najwyższych, nadających ton i kierunek całemu życiu duchowemu społeczeństwa.”

„Rewolucje, mordy, złodziejstwo mają początek w naszych duszach i przenikają na ulice i do naszych domów…”

„Ale jeśli istotnie, zawrót epoki nie jest darem zbiorowym ponad najwyższe pragnienie?
Jeżeli poezja naprawdę zatraciła swój sens ostatecznie, gubiąc przewodników duchowych?”

„W kraju, gdzie bardzo głośno mówi się o miłości człowieka, jest jej coraz mniej. Ci, którymi się opiekuję, są jak wyrzut sumienia naszego społeczeństwa.”

„Społeczeństwo najlepiej się czuje, kiedy jest prześladowane przez jakieś licho.”

„Czas, wiek i doświadczenie odcisnęły na mnie swoje piętno, podobnie jak na was. Wbrew teoriom Einsteina czas nie jest rzeką, tylko wielkim pieprzonym bawołem, który powala nas na ziemię i w końcu rozgniata na miazgę, krwawą i nieruchomą, z aparatem słuchowym wsuniętym w jedno ucho i woreczkiem po kolostomii przypiętym do uda w miejsce czterdziestki piątki.”