„Nie wszyscy wiedzieli, że z Markiem nie jesteśmy razem już od tak dawna… Ważne, że mogliśmy – i możemy nadal – wspólnie pracować. Małżeństwo strasznie ogranicza poczucie wolności, a ja chcę być wolna. I dlatego nie wychodzę za mąż – małżeństwo to najkoszmarniejsza instytucja na świecie.”

„W moim przekonaniu małżeństwo uprzedmiotowia człowieka. „Ja” i „Ty” zamienia się w „My”. Dla mnie ważne jest poczucie, że Tim jest ze mną dla mnie, a nie dlatego, że podpisał jakiś papier, który go do tego zobowiązuje. Jesteśmy razem już siedemnaście lat. Jak na hollywoodzkie standardy to naprawdę dużo, jakbyśmy byli parą dinozaurów.”

„Każdy z nas chciałby mieć kogoś, z kim mógłby spędzić resztę życia. Ale nie można wziąć ślubu tak w ogóle, w małżeństwie żyje się z kimś konkretnym. A ja nigdy nie chciałam wyjść za mąż za nikogo konkretnego. Ale kto wie?”

„I dlatego pewnie wymyślili małżeństwo i przysięgę wierności, iż wiedzieli, że nic na świecie nie pasuje tak źle do siebie jak mężczyzna i kobieta.”

„Jeśli masz zamiar wyjść za mąż, to wydrukuj sobie od razu nekrologi małżeństwa. Za kilka lat będziesz je rozwieszać.”

„Rozwiedziona kobieta – taka, która wyszła za mąż, aby nie pracować, a teraz pracuje, by nie musieć już wychodzić za mąż.”

„Czy to małżeństwo, jeżeli małżonek jest w jej guście? Czy to małżeństwo, jeżeli i inni są w jej guście? I nareszcie, czy to małżeństwo, jeżeli nadal najbardziej ze wszystkiego pragnęła pisać poezję?”

„Małżeństwo to wspaniała instytucja, ale nie jestem jeszcze gotowa, by stać się instytucją.”

„Bardzo chciałbym wiedzieć, czy małżeństwo jest rzeczywiście jednym z siedmiu sakramentów, czy też może jednym z grzechów głównych.”

„Kobieta dorosła powinna się obawiać dwóch rzeczy – małżeństwa i śmierci; a z dwojga złego małżeństwo jest gorsze, albowiem w śmierci możemy znaleźć odpocznienie, natomiast w złym małżeństwie znaleźć musimy jedynie piekło.”