„Nie, mówiłem, nie mogę uwierzyć, że trzeba wszystko podporządkować obranemu celowi. Istnieją środki niewybaczalne. A ja chciałbym kochać mój kraj kochając sprawiedliwość. Nie chcę dla niego każdej wielkości ani wielkości krwi i kłamstwa. Chcę, aby żył dając życie sprawiedliwości.”

„Ludzie mówią, że chcą sprawiedliwości, ale to nieprawda. Chcą tylko, żeby wszystko układało się po ich myśli.”

„Wszyscy płaczą za pokojem, nikt nie płacze za sprawiedliwością. Ja nie chcę pokoju. Chcę równych praw i sprawiedliwości.”

„Ja nie chciałbym mówić o siatkarskiej sprawiedliwości, po prostu mieliśmy dużo szczęścia.”

„Chcę poświęcić moje życie biednym, którzy kochali mojego męża. Kraj potrzebuje prezydentów, ale także matki.”

„Wszędzie tam, gdzie panuje sprawiedliwość, jest i wolność, lecz tam, gdzie panuje wolność, nie zawsze jest też sprawiedliwość. Może istnieć wolność bez sprawiedliwości i jest to podstawowa przyczyna wojen w dzisiejszym świecie: ludzie pragną być wolni od dyscypliny, a w szczególności chcą być wolni od wszelkiej zależności od Sprawiedliwości Bożej. Jest rzeczą faktycznie interesującą, że nasz Pan nigdy nie pochwalił tych, którzy poszukiwali wolności bez sprawiedliwości. Nigdy nie powiedział On: „Błogosławieni, którzy łakną i pragną wolności”, lecz: „Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości” oraz „Błogosławieni, którzy cierpią prześladowania dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy Królestwo Niebieskie”. Przestańmy zatem, w imię Boga, mówić o wolności, dopóki nie zdecydujemy, dlaczego chcemy być wolni; gdy cały świat szaleje na punkcie wolności – my rozwińmy flagę sprawiedliwości, a wtedy będziemy wolni. „Szukajcie wpierw Królestwa Bożego i Jego sprawiedliwości, a wszystko inne będzie wam przydane”.”

„Nie jestem wielkim intelektualistą i nie chcę się mądrzyć, ale przejście z nieba, jakim był medal MŚ, do ligowej rzeczywistości nie dla wszystkich było łatwe. Czy odbiła nam woda sodowa? Może nie aż tak, ale chyba za szybko uwierzyliśmy w swoją wielkość.”

„Kochać – to szczęście. Być kochaną – to wielkość kobiety.”

„Nasze hasła to równość i sprawiedliwość. Chcemy, aby ludzie sami podejmowali decyzje.”

„Władze celowo nie chciały nagłaśniać katastrof (…). Po co było denerwować ludzi? I tak mieli dosyć problemów. Chcieliśmy, aby mieli wrażenie, że żyją w bezpiecznym kraju. Że nic im nie grozi.”