„Zapytaj sam siebie: jeśli mogę się przetworzyć i zrekonfigurować całkowicie swobodnie, bez żadnych ograniczeń, to k i m j e s t e m?”

„S c h l e b i a m sobie codziennie.”

„Burza: b o m b o n i e r k a w chmurach.”

„W Polsce dzieci tylko j e d z ą
dorosły – z a k a n s z a!”

„My nie odejdziem,
choć odejść możem
i nikt
do pracy
nie goni.
N  a  s  z  e my drzewo
na n  a  s  z  y  m torze
ładujemy na n  a  s  z  e wagony.”

„(…) forma jest naczyniem, którego ściany oddziaływają c h e m i c z n i e na płyn w nim zawarty, zmieniając całkowicie n a t u r ę tego płynu. Inaczej: forma wsiąka w treść i staje się treścią.”

„Rzekł pewien skryba: „Moim zdaniem
poezja nie tyranem jest,
ale t y r a n i e m!””

„Zmiany wywołujące (…) kataklizm ontologiczny (…) możemy nazwać s k o k a m i j a k o ś c i o w y m i, zapożyczając formułę z dialektyki Heglowskiej, która głosi, że nagromadzenie ilościowe powoduje „przemianę jakości.””

„Ja bardzo przepraszam… tak sobie słucham, co Panowie tutaj mówią… Muszę przyznać… poruszyli Panowie takie bogactwo tematyczne, że aż s t r a c h… znaczy nie s t r a c h w tym rozumieniu, że n i e m o ż n a, ale raczej podziw, że – można…”

„Nie muszę s ł y s z e ć, żeby w i e d z i e ć.”