„Miał dwadzieścia lat. Do dziś łudziłem się, że to nieprawda. Nikogo tak w życiu nie kochałem, jak jego.”

„Mówi się, że kobiety kochają tych, którzy je kochają. To nieprawda. Ulegają one temu, kto im mówi, że ulegną.”

„Mając dwadzieścia lat, myślałem tylko o kochaniu. Potem kochałem już tylko myśleć.”

„Dziś, gdy zbliżam się do końca moich dni, chcę powiedzieć jasno, że nie żywię do nikogo urazy i że kocham moją ojczyznę ponad wszystko.”

„Aby żyć spokojnie, najgłówniejszym warunkiem jest nie kochać nikogo, nie przywiązywać się do niczego, ani do rzeczy, ani do miejsca, ani do przechadzek.”

„Kochanie jak i śmierć nikogo nie minie.”

„Nikogo nie możemy zmusić, żeby nas kochał.”

„Żyć, będąc niezdolnym ani do życia, ani do śmierci; z świadomością małości i nędzy swoich idei; nie kochając nikogo i przez nikogo kochanym nie będąc; być samotnym zupełnie w nieskończonym, bezsensownym (sens jest tu rzeczą subiektywną) wszechświecie – jest rzeczą wprost okropną.”

„Nie kocha się nikogo z jakiegoś powodu, ale po prostu – za nic.”

„Nie spotkałem jeszcze nikogo, ktoby cnotę kochał tak jak urodę.”