„Blues jest numerem jeden. Do czasów powstania White Stripes nie byłem pewien, do czego dążę, w jakim kierunku zmierza ten biały chłopak z Detroit. Niby nie chce grać jak Stevie Ray Vaughan czy inni mu podobni, ale przecież ciągnie za sobą rzeczywistość swego dzieciństwa. W ten sposób postanowiłem przedstawić zespół. Oto dwoje dzieci, jak i moja siostra. Dzieciom trzeba wierzyć, bo one są uczciwe. To był wytrych, dzięki któremu ludzie pozwalali nam grać bluesa. Zdumiewające, że ta sztuczka działa nawet teraz.”
z wywiadu dla Radiowej Trójki – 4 sierpnia 2003.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 252.
Podobne cytaty

Źródło: Magdalena Raducha, Dariusz Piontkowski za Annę Zalewską. Kim jest nowy minister edukacji narodowej? https://wiadomosci.wp.pl/dariusz-piontkowski-za-anne-zalewska-kim-jest-nowy-minister-edukacji-narodowej-6388258034497153a, wp.pl, 4 czerwca 2019.

Źródło: onet.pl, 5 lipca 2010 http://wiadomosci.onet.pl/rozrywka/jack-white-moja-rodzina-pochodzi-spod-krakowa,1,3546141,wiadomosc.html

Źródło: Bartosz Dąbrowski, „Jeśli oddajesz temu miastu więcej niż chyba możesz…” – wywiad z Miuoshem, meakultura. pl, 26 marca 2015 http://www.meakultura.pl/wywiady/jesli-oddajesz-temu-miastu-wiecej-niz-chyba-mozesz-wywiad-z-miuoshem-1183

I had no ambition when I was a kid other than to play guitar and get in a rock ’n’ roll band. I don’t really like to be the guy in the white suit at the front. Like in the Beatles, I was the one who kept quiet at the back and let the other egos be at the front. (ang.)
„Jesteśmy jedną drużyną… Grając jako jeden zespół, wygrywa się mecze.”
o AZS-ie Olsztyn.
Źródło: plusliga.pl http://www.plusliga.pl/news/id/4781

„Za to, co kosztuje jeden nałóg można wychować dwoje dzieci.”
Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, op. cit., s. 149.
„Jedyna moja wina to to, że zostawiłem na tym świecie dwoje dzieci.”
odpowiadając na pytanie brata, czy naprawdę uczestniczył w zamachach bombowych.
Źródło: Dawid Alawerdian, Stepan Zatikian w: Słownik dysydentów. Czołowe postacie ruchów opozycyjnych w krajach komunistycznych w latach 1956–1989, tom II, wyd. Fundacja Ośrodka Karta, Warszawa 2007, ISBN 9788388288845, s. 119.