„Indywidualna podróż duchowa jest bardzo osobista. Trudno ją zorganizować czy unormować. Nie jest tak, że każdy musi podążać jedną ścieżką. Słuchaj swojej własnej prawdy.”

„Mniej więcej w połowie naszego życia każdy z nas odbywa podróż, by zmierzyć się ze swym własnym piekłem.”

„Prawdę? Z własnego doświadczenia wiem, że nikt nie słuchać prawdy. Ludzie chcą słyszeć tylko to, co im odpowiada.”

„Każdy z nas ma tylko jeden grzech, który raz się przejawia tak, a raz inaczej. Każdy ma własnego diabła. Ten grzech jest tak indywidualny, jak sam grzesznik.”

„Największa wina jest w tym, kto nie chce słuchać prawdy.”

„Potrafimy [z reżyserem] siebie słuchać, a to jest zdolność kluczowa. Łączy nas sympatia, wrażliwość na podobny typ sztuki i literatury, wspólne poczucie rytmu. Pracując z Pawłem, mam komfort partnerstwa. Jedna osoba uruchamia drugą, dlatego czasami trudno powiedzieć, komu przypisać autorstwo pomysłu. Nie musimy sobie udowadniać swoich racji. Jeżeli nawet ścieramy się po drodze, zawsze podążamy w tym samym kierunku.”

„Każdy chętniej słucha i opowiada o swoich sukcesach niż o porażkach.”

„Podróż dookoła świata zaczyna się od jednego kroku.”

„Podróż tysiąca mil zaczyna się od jednego kroku.”

„W tym bowiem miejscu Europy, gdzie leży Polska istnieć może tylko państwo silne, rządne, świadome swych trudności i swego celu, wolne, rozwijające bujnie indywidualne wartości każdego człowieka, a więc demokratyczne, zwarte i zorganizowane, solidarne i silne wewnętrznie, budzące szacunek na zewnątrz, przeniknięte walorami kultury i cywilizacji, państwo nowoczesne, zachodnie mnożące w wyścigu pracy własne wartości materialne i moralne. Czy możemy wahać się, stojąc u drogowskazu, gdzie pójść?”