„Mam ja sztukę wyniosłą: Z okrucieństwem ból zadaję tym, którzy mnie ranią.”

„Narkoza: rany bez bólu. Neurastenia: ból bez ran.”

„Największy jest ból, gdy rany zadają najbliżsi.”

„Pies zadaje ból tylko wtedy, gdy umiera.”

„Miłość, żeby była prawdziwa, musi zadawać ból… Pamiętajcie, że mamy kochać biednych aż do bólu.”

„Ból zadawany tym, których kochamy, jest jak bumerang – wraca i wbija się w nasze serce.”

„Zmarli są cierpliwi. Nie skarżą się, nie grożą, nie zwodzą pochlebstwami. Zmarli nie krzywdzą. Ból zadają żywi.”

„Tak długo jak człowiek będzie zabijał zwierzęta, ludzie będą zabijali się nawzajem. W istocie, ten kto zabija i zadaje ból, nie zazna radości i miłości.”

„Okrucieństwo wszystkich rewolucji jest tylko skutkiem okrucieństwa władców.”

„… akcja „Art Must Be Beautiful/Artist Must Be Beatiful”, gdzie czesałam włosy tak długo i intensywnie, aż utworzyła się krwawiąca rana na mojej głowie. (…) Jednak nawet we wczesnych radykalnych pracach związanych z zadawaniem sobie bólu traktowałam siebie jako rodzaj lustra. Publiczność widzi mój strach, ból, obrzydzenie. I jeśli ja jestem w stanie przejść przez to, co jest metaforą tego, co spotyka nas w życiu, to i widz poczuje się silniejszy. Temu samemu służą rytuały kultywowane jeszcze w społeczeństwach pierwotnych. Zadaje się sobie ból, by się od niego uwolnić.”