Tadeusz Breza cytaty

„Przy tym trybie nigdy nic nie jest przesądzone, załatwione raz na zawsze, nie podlegające wyjątkom. Nigdy nie może być człowiek całkowicie pewien, ale nigdy też nie może pozostawać bez cienia nadziei. To piękne! Przyznaj!”

„Zrozumżeż raz nareszcie, że wierzący, że katolik może się skarżyć na podejście, na chłód, na niezrozumienie ze strony swego biskupa, ale nigdy na żaden jego postępek. Wnosić skargę przeciwko postępkowi, przeciwko postępkowi biskupa, to rzecz bardzo niebezpieczna, wyzywająca!”

„Kuria jest labiryntem. Mechanizmem z setką, tysiącem niewiadomych.”

„Miłość winna się nasilać, z im większym złem się spotyka.”

„Prawdziwa miłość zaczyna się tam, gdzie kończy się miłość własna.”

„Ale widać należy to do natury rygorów, że się je stosuje na ślepo.”

„Mężczyzna, gdy nie ma nic do powiedzenia, milczy. Kobieta śmieje się.”

„Ujęcie takie byłoby zgubne. Byłoby obrażające dla kurii, która jest organizmem harmonijnym, gdzie jeden człon, choćby nie wiem jak ważny, nie może drugiemu przeczyć.”

„Miłymi Ciebie witam słowy,
Chociaż mną targa obaw splot:
Bo drżę, byś Ty, o Roku Nowy,
Nie strzelił ziemską kulą w płot.”

„…Nie chwytasz samej istoty rzeczy. Istotnego sensu tej wielkiej maszynerii, której się dotknąłeś. Jest ona sama dla siebie imponującą rzeczywistością. Przerastającą wszystkie inne w swoim rodzaju przez swoją głębię, przez swoją abstrakcyjność, przez swoją wielowymiarowość. Bo zważ, że prócz wszystkich innych wymiarów ziemskich i ludzkich uwzględnia ona jeszcze jeden; mistyczny!”

„Nie wiadomo co to jest, ale jak się zaprzęgnąć do czegoś, nawet jeżeli się to staje beznadziejne i nonsensowne, człowiek ciągnie i ciągnie.”

„Rozpacz nie zabija człowieka sama, wydaje go tylko w ręce jego własne.”

„W miłości wszystkie środki są dobre, prócz tych, które prowadzą prosto do celu.”

„Emigrancki los to strasznie smutna sprawa. Kompleksy! Żale! Urazy!”

„Być pobłażliwym – to dać się przekupić, tyle że sercem.”

„Prawo potrafi być równie ślepe jak polityka i tak samo zdolne do zniszczenia człowieka.”

„Lecz czy przez to coś się przekreśli w rzeczywistości, jeżeli się przekreśli książkę?”