Subrahmanyan Chandrasekhar – indyjski astrofizyk i matematyk.
Większą część życia spędził w USA, pracując na Uniwersytecie w Chicago. Studia magisterskie pod kierunkiem profesora Ralpha Fowlera odbył w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge.
American Astronomical Society przyznało mu nagrodę Henry Norris Russell Lectureship w roku 1949. W 1953 roku otrzymał Złoty Medal Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego.
W roku 1983 wspólnie z Williamem Fowlerem otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki za sformułowanie powszechnie dziś akceptowanej teorii o późnych stadiach ewolucji masywnych gwiazd . Obliczenia wykonał podczas podróży do Anglii na studia, do ówczesnego specjalisty od teorii względności, Arthura Eddingtona. Wykazał istnienie maksymalnej możliwej masy białego karła – „granicy Chandrasekhara”. Wnioski z obliczeń zostały wówczas odrzucone przez Eddingtona. Po tym zajął się innymi problemami astronomii, m.in. ewolucją gromad gwiazd.
Na jego cześć nazwano wystrzelony przez NASA w roku 1999 kosmiczny teleskop rentgenowski Chandra.
Był bratankiem innego noblisty z dziedziny fizyki, Chandrasekhara Venkata Ramana .
Wikipedia
✵
19. Październik 1910 – 21. Sierpień 1995