Ray Bradbury cytaty

strona 7

„Czy wszyscy umierający ludzie czują się tak, jakby nigdy nie żyli?”

„Nie należy sądzić książki po obwolucie.”

„Wybaczcie mi bluźnierstwo, ale nie przebaczę Bogu, że zabrał Kuttnera z tego świata tak wcześnie, w 1958 roku. To jego śmierć sprawiła, że źle wspominam ten rok. Szczególnie źle dlatego, że jego talent był specyficzny i niepowtarzalny.”

„Istotnie, wszystko odeszło. Kiedy życie się kończy jest jak mignięcie barwnego filmu, ułamek sekundy na ekranie – wszystkie niechęci i namiętności skoncentrowane i przez moment płonące w przestrzeni, i zanim człowiek zdąży krzyknąć Oto szczęśliwy dzień, oto nieszczęśliwy, oto zła twarz, a to dobra, z filmu zostaje jedynie popiół, ekran ciemnieje.”

„451° Fahrenheita – to temperatura, w której papier zaczyna się tlić i płonie…”

„Jedyną osobą, która odczuwała chłód w promieniu wielu mil, była panna Frostbite, asystentka podróżującego magika. Stała na wystawie od trzech dni, zamknięta w bryle lodu, i, jak mówili ludzie, nie oddychała, nie jadła i nie mówiła. Uważałem, że pozbawienie kobiety tego ostatniego przywileju było szczególnym okrucieństwem.”

„Obracając się w środowiskach uniwersyteckich, wśród intelektualistów i słuchając nazwisk, które padają w czasie rozmów o książkach, ciągle słyszy się:
Tolkien, Lovecraft, Heinlein, Sturgeon, Wells, Verne, Orwell, Vonnegut oraz, przepraszam za wyrażenie, Bradbury.
A nieczęsto – Kuttner.
Dlaczego tak jest?
Dlaczego Henry Kuttner po śmierci stał się pisarzem zapomnianym?
Czy był równie dobry jak tamci?
Tak.
Czy napisał wiele?
Więcej niż niejeden z nich.
Czy był pisarzem jak owoc granatu – pełnym nasion-pomysłów?
Tak.
Czy dorównywał pozostałym błyskotliwością?
Może nie zawsze.
Czy dął w swój własny róg?
Rzadko.
Może jego prace były zbyt różnorodne i obejmujące wiele rodzajów fantastyki?
Możliwe.”

„Każde wymarłe miasto ma swoje duchy. To znaczy wspomnienia.”

“And suddenly everything, absolutely everything, was there.”

“Suddenly the day was gone,
night came out from under each tree and spread.”

“Do you ever read any of the books you burn?"
He laughed. "That's against the law!"
"Oh. Of course.”

“No matter how hard you try to be what you once were, you can only be what you are here and now.”

“I'm interested in having fun with ideas, throwing them up in the air like confetti and then running under them.”

“The television, that insidious beast, that Medusa which freezes a billion people to stone every night, staring fixedly, that Siren which called and sang and promised so much and gave, after all, so little.”

“But no man's a hero to himself.”

“He wore his happiness like a mask and the girl had run off across the lawn with the mask and there was no way of going to knock on her door and ask for it back.”

“Ah, art! Ah, life! The pendulum swinging back and forth, from complex to simple, again to complex. From romantic to realistic, back to romantic.”

“The television is 'real'. It is immediate, it has dimension. It tells you what to think and blasts it in. It must be right. It seems so right. It rushes you on so quickly to its own conclusions your mind hasn't time to protest, 'What nonsense!'.”

“I’m being ironic. Don't interrupt a man in the midst of being ironic, it’s not polite.”

“And besides, I like to cry. After I cry hard it's like it's morning again and I'm starting the day over.”

“In your reading, find books to improve your color sense, your sense of shape and size in the world.”

“I like to watch people. Sometimes I ride the subway all day and look at them and listen to them. I just want to figure out who they are and what they want and where they're going.”

“When you reach the stars, boy, yes, and live there forever, all the fears will go, and Death himself will die.”

“Why live? Life was its own answer. Life was the propagation of more life and the living of as good a life as possible.”

“And when he died, I suddenly realized I wasn't crying for him at all, but for the things he did. I cried because he would never do them again…”

“Remember, the firemen are rarely necessary. The public itself stopped reading of its own accord.”

“To everything there is a season. Yes. A time to break down, and a time to build up. Yes. A time to keep silence and a time to speak. Yes.”

“Somewhere in him, a shadow turned mournfully over. You had to run with a night like this so the sadness could not hurt”

“We have everything we need to be happy, but we aren't happy. Something's missing.”

“.. holding a book but reading the empty spaces.”

“It is good to renew one's wonder, said the philosopher. Space travel has again made children of us all.”

“You're insane!"
"I won't argue that point.”

“Ours is a culture and a time immensely rich in trash as it is in treasures.”

“To feed your Muse, then, you should always have been hungry about life since you were a child. If not, it is a little late to start.”

“Way out in the country tonight he could smell the pumpkins ripening toward the knife and the triangle eye and the singeing candle.”

“Maybe the books can get us half out of the cave. They just might stop us from making the same damm insane mistakes!”

“Work. Don't Think. Relax.”