Piotr III Romanow: Książę

„W tym czasie wielki książę, szczególnie gdy wieczorami podpił sobie, co zdarzało mu się co dzień, powziął wyraźną skłonność do księżniczki kurlandzkiej. Nie odstępował jej na krok, rozmawiał wyłącznie z nią; nie zachowywał przy tym żadnej dyskrecji, nie licząc się ani z obecnością moją, ani innych, tak że poczułam się urażona i dotknięta w miłości własnej, widząc jak przedkładał ponad mnie tę małą pokrakę. (…) Do oczu napłynęły mi łzy i poszłam spać. Zaledwie zasnęłam, gdy przyszedł wielki książę, aby się również położyć. Był tak pijany, że nie wiedział, co robi, i zaczął opowiadać mi o niezwykłych zaletach swojej ślicznotki. Udałam, że mocno śpię, aby go zmusić wreszcie do milczenia. On jednak podniósł głos, aby mnie obudzić, widząc zaś, że nie daje znaku życia, dwa czy trzy razy dość mocno trącił mnie w bok pięścią, aż wreszcie, pomstując na mój mocny sen, odwrócił się i zasnął. Po tych kuksańcach wiele tej nocy płakałam…”

Piotr III Romanow

Wypowiedzi Katarzyny II
Źródło: Ludwik Stomma, Tadeusz Dominik, Kobiet czar…, Wydawnictwo Książkowe Twój Styl, Warszawa 2000, ISBN 8371631537, s. 180–181.

O kobietach , O snach , O czasie , O płaczu

„Gdyby chciał być kochany, nie byłoby to dla mnie trudne. Jestem bowiem z natury skłonna i przyzwyczajona do tego, aby wypełniać swoje obowiązki. Jednak musiałabym mieć męża posiadającego zdrowy rozsądek, a tego wielki książę, niestety, nie posiada.”

Piotr III Romanow

Wypowiedzi Katarzyny II
Źródło: Helmut Werner, Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii, op. cit., s. 197.

O kobietach , O historii , O naturze , Kochać się

„Ojciec (…) nie interesował się nim wcale, powierzając wychowanie syna tępym i okrutnym oficerom, sam odszedł z tego świata w 1739 roku. Chłopiec miał wtedy jedenaście lat i jego przyszłość zapowiadała się żałośnie. Słaby, zastraszony z powodu nieustannych kar, młody książę nienawidził wszystkiego, do czego usiłowano go brutalnie wdrożyć, a zwłaszcza nauki. Bardzo wcześnie, czując się szykanowany, zapowiadał, że w przyszłości tez będzie ćwiczył ludzi i to w sposób bezwzględny. Postawa maltretowanego młodzieńca, który chciał się zemścić na wszystkich. Powtarzał, że będzie urządzał defilady wojskowe w stylu pruskim, pił jak kozak i zadawał się z wieloma kobietami. Jego obyczajów nie złagodziła, niestety, gra na skrzypcach, której namiętnie się oddawał i w której starano się mu nie przeszkadzać. Praktycznie od wczesnej młodości Piotr odznaczał się uporem, ograniczoną inteligencją, był kapryśny i infantylny. Niewątpliwie smutne, spartańskie dzieciństwo i brak rodzicielskiej troski ukształtowały jego posępną i obłudną osobowość. Swoista forma samoobrony.”

Piotr III Romanow

Źródło: Jean des Cars, Kobiety, które zawładnęły Europą. Najpotężniejsze królowe, op. cit., s. 102.

O kobietach , O ludziach , O grach , O inteligencji