Markus Zusak cytaty

strona 4

„Wydaje mi się, że ludzie lubią oglądać akty destrukcji. Zamki z piasku, domki z kart – od tego się zaczyna. Mają specjalny talent do pomnażania dzieła zniszczenia.”

„Wiesz, Liesel, zastanawiałem się nad tobą. Nie jesteś prawdziwą złodziejką. Ta kobieta pozwalała ci wchodzić do domu. Zostawiła ci nawet ciastka. To nie jest prawdziwe złodziejstwo. Prawdziwe złodziejstwo jest w wojsku. Oni ukradli twojego i mojego ojca.”

„DEFINICJA, KTÓREJ NIE MA W SŁOWNIKU
Nie odchodzić: akt wiary i miłości,
prawidłowo rozszyfrowany przez dzieci.”

„Pamiętaj jedno: nieprzyjaciel nie atakuje z naprzeciwka.”

„Jego długa postać w łóżku i srebro oczu, przeświecające spod powiek. Jego dusza usiadła, potem wyszła mi naprzeciw. Takie dusze zawsze to czynią – to te najlepsze. Podnoszą się i mówią: „Znam cię, jestem gotowa. Nie, żebym się prosiła, oczywiście, ale pójdę z tobą dobrowolnie”. Te dusze są bardzo lekkie, bo idą bez bagażu, rozdały już siebie. Ta częściowo odpłynęła z oddechem akordeonu, ze wspomnieniem bąbelków wypitego latem szampana, z dotrzymanymi obietnicami.”

„A jeżeli facet taki jak ty potrafi się podnieść i zrobić to, co ty zrobiłeś dla tych ludzi, to może każdy będzie w stanie. Może każdy zdoła się wznieść ponad swoje ograniczenia.”

„Tu nie chodzi o miejsce. Tu chodzi o ludzi. Bylibyśmy tacy sami gdzie indziej.”

„Wielkie rzeczy to często drobiazgi, które zostały zauważone.”

„Stoimy obaj po kolana w wodzie, a prawda przyszła i ściągnęła nam spodnie.”

„Wkrótce ona mówi:
– Jesteś moim najlepszym przyjacielem, Ed.
– Wiem.
Mężczyznę można zabić takimi słowami.
Bez pistoletu.
Bez kul.
Tylko słowa i dziewczyna.”

„Wstałem i zszedłem po schodach. Wolę gonić za słońcem, niż na nie czekać.”

„Każda zmiana jest katastrofą. Nawet nie dlatego, że może zakończyć się niepowodzeniem, ale dlatego, że najpierw trzeba zniszczyć to, co jest.”

„Wszyscy mamy swoje obowiązki. Wszyscy cierpimy. Wszyscy znosimy swoje porażki dla dobra ludzkości.”

„(…) najłatwiej było rozpoznać biedotę. Biedacy ani przez chwilę nie stali w miejscu, jakby przemieszczanie się było remedium na ich stan.”

„Kiedy zdecydowała się opisać swoją historię, rozważała dokładnie, od kiedy książki i słowa zaczęły znaczyć nie tylko to, co znaczyły, lecz wszystko.”

“Somewhere in all the snow, she could see her broken heart, in two pieces.”

“The sky is blue today, Max, and there is a big long cloud, and it's stretched out, like a rope. At the end of it, the sun is
like a yellow hole…”

“But then, is there cowardice in the acknowledgment of fear? Is there cowardice in being glad that you lived?”

“And I stop listening to me, because to put it bluntly, I tire me.”

“The day was gray, the color of Europe.”

“I had to decide what I was going to do, and what I was going to be.
I was standing there, waiting for someone to do something, till I realised the person I was waiting for was myself.”

“If only she could be so oblivious again, to feel such love without knowing it, mistaking it for laughter and bread with only the scent of jam spread on top of it. It was the best time of her life.”

“So many humans.
So many colors.”

“I realize that nothing belongs to her anymore and she belongs to everything.”

“We both laugh and run and the moment is so thick around me that i feel like dropping into it to let it carry me.”

“Why can’t the world hear? I ask myself. Within a few moments I ask it many times. Because it doesn’t care, I finally answer, and I know I’m right. It’s like I’ve been chosen. But chosen for what? I ask.”

“… to swear with a ferocity that can only be described as a talent.”

“It's much easier, she realized, to be on the verge of something than to actually be it.”

“The Gunman is useless. I know it. He knows it. The whole bank knows it.”

“Competence was attractive.”

“… And the boy whose hair remained the color of lemons forever.”

“It was the beginning of the greatest Christmas ever. Little food. No presents. But there was a snowman in their basement.”

“Why me?' I ask God.
God says nothing.
I laugh and the stars watch.
It's good to be alive.”

“I guess that’s the beauty of books. When they finish they don’t really finish.”

“The point is, Ilsa Hermann had decided to make suffering her triumph. When it refused to let go of her, she succumbed to it. She embraced it.”

“You might well ask just what the hell he was thinking. The answer is, probably nothing at all. He'd probably say he was exercising his God-given right to stupidity.”

“They'd been standing like that for thirty seconds of forever.”

“Clearly," said Arthur,"you're an idiot- but you're our kind of idiot. Come on.”

“If I ever leave this place-
I'll make sure I'm better HERE first.”

“And they would all smile at the beauty of destruction.”

“He killed himself for wanting to live.”

“You want to know what I truly look like? I'll help you out. find yourself a mirror while I continue.”

“First the colours.
Then the humans.
That’s usually how I see things.
Or at least, how I try.”

“Oh, come on, Arthur."
"I don't want to hear it, Andy."
"Jesus Christ"
"He doesn't want to hear it, either.”